Een levendbarende hagedis en een kleine ringslang

/ Jetskefotografie

Vorig weekend genoten we van prachtig lenteweer met ongewoon hoge temperaturen voor de tijd van het jaar. Die middag reed ik naar een natuurgebied in Ooststellingwerf om te kijken of de ringslang en de levendbarende hagedis al lagen te zonnen…

Ik parkeerde mijn auto op de parkeerplaats aan de Alberdalaan. Aan de ene kant van de weg ligt natuurgebied Diaconievene, en aan de andere kant de Delleboersterheide. Ik begon mijn wandeling in Diaconievene, een gebied dat ik in 2013 dankzij Jan heb leren kennen. Afgelopen zaterdag volgde ik voor het eerst de lange route, die om de vennen en de pingoruïne leidt.

Diaconievene is een natuurgebied van 44 hectare, bestaande uit verschillende met elkaar verbonden plassen. In het gebied liggen een pingoruïne, een beboste stuifwal en stukken heide. De naam Diaconievene verwijst naar de tijd waarin de diaconie van Nijeberkoop zich inzette voor de armen en daar turf won. De kerkelijke armenzorg vond dat de lokale bevolking ’s winters geen kou mocht lijden. De huidige plassen zijn overblijfselen van die vervening.

Na mijn wandeling door Diaconievene liep ik naar de Catspoele op de Delleboersterheide. Daar stonden een vrouw en een man; zij was aan het fotograferen, en hij was er voor de gezelligheid. Met z’n drieën speurden we naar hagedissen en ringslangen, maar zonder succes. Daarom richtten we onze camera’s op de kuifeenden die achter in het ven zwommen. Ook was er een groepje dodaars, dat zich wel liet horen, maar nauwelijks liet zien.

De man was er niet alleen voor de gezelligheid; hij bleek ook een scherp oog te hebben. Hij ontdekte eerst een levendbarende hagedis en even later een ringslang. Van de hagedis kon ik slechts één foto maken voordat hij weer verdween in het struweel. Voor een foto van de kleine ringslang moesten we in de hoek van de vlonder staan en keurig op onze beurt wachten. Het slangetje bleef rustig liggen, maar was door zijn verscholen plekje lastig vast te leggen.

Als de lente vordert, de zon krachtiger wordt en de watertemperatuur stijgt, zullen we de ringslang daar vast vaker tegenkomen. Voor mij een goede reden om nog een paar keer terug te gaan.

18 thoughts on “Een levendbarende hagedis en een kleine ringslang”

    • Op een foto is lastig te zien hoe groot een onderwerp is of in dit geval beter gezegd hoe klein. Ik leerde ooit van Jan om er iets herkenbaars naast te leggen zodat je kan zien hoe klein een onderwerp is. Hij gebruikte daarvoor in het verleden zijn aansteker, maar die had ik niet bij me. Hij deed dat wel bij een plantje en niet bij een slang. 😉

      Deze slang was maar een kleintje. Ringslangen zijn niet giftig. Een gladde slang ook niet, maar een adder wel. Dit zijn de drie slangen die voorkomen in ons land.

      Liked by 1 person

      Reply

    • Een volwassen ringslang blijft steken tussen de 50 cm en een meter. Kleingrut wordt door deze slang gegeten. De techniek is wurgen.

      In doodsangst keren ze hun maaginhoud naar buiten en houden ze zich doodstil. Een geoefend oog zal ze zien wegvluchten bij onze aanwezigheid.

      Natuurvriendelijke groet,

      Liked by 2 people

      Reply

  3. Nog niet ontmoet een ringslang. Misschien zou ik uit onwetendheid het wel op een lopen zetten 😀 alhoewel lopen…
    Hagedissen die zijn zo snel….weg.
    Mooi natuurgebied ook weer en wat een weerspiegeling in het water.

    Liked by 1 person

    Reply

  5. Toch leuk dat je ook nog wel eens een mooi gebied door mij hebt leren kennen. En dit is een mooi gebied, mooi en gevarieerd. In het begin ben ik er een paar keer vrij ver in doorgedrongen. Intussen is het me te groot. Maar die Catspoele kan nog net als het meezit, en anders kan ik daar bij goeie omstandigheden ook rollend wel komen.

    Mooi dat je de eerste ringslang weer hebt gezien. En natuurlijk is ook dat hagedisje meegenomen.

    Liked by 1 person

    Reply

Leave a reply to Rob Alberts Cancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.