Grauwe klauwier

De laatste jaren breng ik ieder jaar een bezoek aan het gebied waar de grauwe klauwier broedt. Ik hoefde niet lang te wachten totdat het mannetje zich liet zien. De witte stipjes op de foto zijn mugjes.

Dit jaar heb ik voor het eerst een vrouwtje op de foto gezet.

Het mannetje had een lekker hapje bemachtigd.

Even later trof ik het dat het mannetje zijn staart mooi liet zien.

Terwijl ik daar stond kwam er een echtpaar langs. Zij waren ook echte natuurliefhebbers. Ze kwamen uit Zuid-Limburg en waren op vakantie in Drenthe. We hebben een tijdje gezellig staan te praten. Toen de lucht steeds dreigender werd gingen we ieder ons weegs.

Grauwe klauwier

Vanaf de lepelaars ben ik weer teruggefietst over het Commissaris Cramerpad in het Holtveen. Ik had het plan opgevat om te lunchen op mijn lievelingsbankje. Vanaf dat bankje had ik dit uitzicht. Ik kwam er niet alleen voor dit uitzicht, maar hoopte ook de grauwe klauwier te zien. Ik had geluk…

Ik had nog maar amper mijn fiets neergezet en toen zag ik een grauwe klauwier vliegen. De vogel koos een plekje in een boom binnen het zoombereik van mijn Nikon bridgecamera.

De grauwe klauwier bleef rustig zitten en speurde de omgeving af.

Na pakweg 5 minuten vloog hij weg. Ondanks lang wachten heb ik geen grauwe klauwier meer gezien.

Na ruim een uur posten en genieten op het bankje vond ik het welletjes. Ik fietste terug richting de parkeerplaats. Onderweg kwam ik een grote groep ruiters met hun paarden tegen.

Fochteloërveen

Op 11 juli reed ik met de auto met de fiets achterop naar natuurgebied het Fochteloërveen. Nadat de laatste bui was weggetrokken stapte ik op de fiets.

Een aantal vogelaars ‘wezen’ mij de weg naar de grauwe klauwier. Het paartje was druk met het voeren van hun jongen.

Bij dit ven hoorde ik een vogel roepen. Na speuren ontdekte ik het vogeltje, het was een rietgors.

Tijdens mijn fietstocht hoorde ik de kenmerkende roep van een kraanvogel. Ik stapte van de fiets en tuurde naar boven. Twee kraanvogels cirkelden op grote hoogte boven mijn hoofd.

In dit gedeelte parkeerde ik mijn fiets en ging ik te voet verder.

Ik hoopte dat ik het veenhooibeestje zou zien vliegen. Helaas is dat niet gelukt. Desondanks heb ik wel genoten en andere mooie flora en fauna gefotografeerd. Een schorpioenvlieg, een zweefvlieg, stijve ogentroost en een oranje zandoogje.

Ondanks de dreigende wolkenluchten bleef het de rest van de fietstocht droog.

Grauwe klauwier in de herkansing

In deze post plaatste ik foto’s van de grauwe klauwier. Het plekje die de klauwier toen had gekozen en de lichtomstandigheden werkten toen niet mee voor een goede fotoserie. Een paar weken later ging ik in de herkansing. Toen ik met de fiets op de plek aankwam trof ik daar een natuurfotograaf. Hij tipte mij over de uitkijkpost van dit vogeltje. Als ik dat plekje in de gaten hield dan was er een grote kans dat ik de grauwe klauwier goed in beeld zou krijgen.

Ik koos een strategische plek. Het mannetje kwam al snel in beeld, maar koos een aantal keren een minder gunstig plekje dan de plek die de fotograaf had aangewezen. Op onderstaande foto’s laat het mannetje zich wel mooi van achteren bekijken.

Even later koos het mannetje een plekje binnen een omlijsting van takken. Ook niet verkeerd.

Vervolgens landde de grauwe klauwier op een tak van een klein boompje. Met deze plek was ik ook tevreden. Het vogeltje zat mooi in het zonnetje alle kanten op te kijken.

Tenslotte koos het mannetje zijn vaste uitkijkpost. Op dat plekje liet hij zijn zang horen. Even later keek hij met zijn zwarte masker recht in de camera en tenslotte bleef hij poseren terwijl hij een smakelijk hapje had bemachtigd.

 

Grauwe klauwier

Onlangs schreef Willie op haar weblog over de grauwe klauwier in Dwingelderveld. Omdat ik ook regelmatig in Dwingelderveld ben te vinden vroeg ik aan Willie in een privé-bericht waar ik dan moest zijn. Willie heeft me dat keurig uitgelegd en zo ging ik op pad. Na lang speuren met de verrekijker heb ik de grauwe klauwier in een flits voorbij zien komen, maar het was ook niet meer dan dat. Een week later ben ik er weer naartoe gegaan. Ik zat nog maar goed en wel op het bankje en warempel de grauwe klauwier vloog voor mij langs en streek neer op een lage tak van een enorme eikenboom.

Met de bridgecamera kan ik ver inzoomen, maar een dergelijke camera heeft ook beperkingen en dat heb ik op dat moment wel gemerkt. Het licht werkte niet mee en  de grauwe klauwier had ik ook nog eens een donker plekje gekozen. Toch ben ik wel blij met deze fotoserie.

De grauwe klauwier staat op de Rode Lijst van Nederlandse broedvogels als ‘bedreigd’. De afname van de grauwe klauwier in de vorige eeuw heeft zeker te maken met de aftakeling van het agrarisch buitengebied. Vooral het verdwijnen van talloze heggen en struwelen en de forse afname van veel grote insecten heeft een slechte uitwerking gehad op de soort. Verder speelde het verdwijnen van woeste gronden en verruiging door zure regen – speciaal in de duinen – een rol. Heeft zich door uitgekiend beheer hersteld in natuurgebieden in Oost- en Noordoost-Nederland. Herstel in de duinen blijft nog achter. Bron: site van de vogelbescherming.

Het is wel verslavend want nu wil ik binnenkort nogmaals terug om te proberen betere foto’s te krijgen. Voor een prachtige fotoserie van dit vogeltje verwijs ik naar het het weblog van Willie.