Petgat

Vorige week zondag was ik voor zonsopkomst in De Weerribben. Mijn eerste foto is genomen tijdens het blauwe uur.

Ik wilde graag nog een keer de ijsvogel vastleggen. Door vroeg op pad te gaan was ik als eerste in de vogelkijkhut en koos een plekje op de eerste rang. In totaal heb ik er anderhalf uur doorgebracht voordat ik onderstaande serie bij elkaar had gesprokkeld. Ook al zijn de vogeltjes van zichzelf wel fotogeniek, ze kiezen niet altijd het een fotogeniek plekje.

Hier zat de ijsvogel op een prachtig plekje, maar die was weer wat ver verwijderd van mijn camera.

Volgens deskundigen beleven de ijsvogels het beste seizoen in 40 jaar tijd. Dit komt door de zachte winters van de afgelopen jaren. In koude winters sterven relatief veel ijsvogels. De laatste echte periode van kou was eind februari/begin maart in 2018.

Op basis van honderden tellingen door vrijwilligers in december schat men dat er grofweg vierduizend ijsvogels in het land zijn.

De laatste keer dat het landelijk totaal aan ijsvogels werd geschat was in 2015. Dat jaar was ook een goed jaar voor ijsvogels. Ook in dat jaar schatte men het aantal ijsvogels op vierduizend.

De ijsvogel is een vogel die veel jongen kan krijgen. De ijsvogel kunnen twee tot drie nestjes per seizoen krijgen en daarbij wel zes tot zeven eieren per keer leggen.

Ook de verbeterde waterkwaliteit speelt een rol. Het water is helderder waardoor ijsvogels eenvoudiger kleine visjes kunnen vangen.

In de naam van deze vogel zit het woordje ‘ijs’. IJs en ijsvogel hebben echter niets met elkaar te maken of het moet zijn dat ijs de grootste vijand is van de ijsvogel. Onderstaande foto maakte ik in februari 2018. Op de achtergrond is de vogelkijkhut te zien waar ik bovenstaande serie maakte. Mochten we weer zo’n winter krijgen als in februari/maart 2018 dan holt de populatie ijsvogels snel achteruit.

Op internet vond ik een site met mooie foto’s van de ijsvogel. Tevens staan er op die site verschillende theorieën over de oorsprong van de Nederlandse naam van de ijsvogel. Zie deze site.

Op zondagochtend deed ik het gordijn open en zag een wit berijpt landschap en een mooie zonsopkomst. Binnen een kwartier zat ik in de auto. Direct wegrijden zat er niet in, want de autoramen zaten vol met ijsbloemen. (Foto is met telefoon gemaakt.)

Tegenwoordig haal ik het ijs van de autoramen door er koud water overheen te laten lopen. Als je daarna direct de auto start dan gaat dat meestal goed. Mijn eerste stop was aan de Hooiweg. De zon piepte door de wolken.

Aan de andere kant van de weg zaten in een weiland wel honderd koperwieken. Vanuit de auto maakte ik deze foto. Daarvoor moest ik wel maximaal inzoomen.

Even later parkeerde ik mijn auto bij De Meenthebrug. Op het Kanaal Steenwijk – Ossenzijl lag een mooi laagje ijs. Onderstaande foto’s maakte ik vanaf een reeëntrap.

Ik wandelde verder naar de vogelkijkhut. Ook op dit petgat lag een laagje ijs. Na een half uurtje staren over het petgat hield ik het voor gezien. Er was geen leven te bekennen.

Ik wandelde terug naar de auto en vervolgde mijn weg over de Hogeweg. Daar maakte ik onderstaande foto’s. Een ijsvloer omzoomd door goudgeel riet dat is wat het schaatsen in de Weerribben zo fantastisch maakt. Ik hoop dat het er dit winter nog van komt.