Op een ochtend hoorde ik gekwetter van vele spreeuwen in de perenboom in onze voortuin. Het is de tijd van het jaar dat de spreeuwen de rijpe peren plunderen die nog boven in de boom hangen. De perenboom werd voor een deel beschenen door de ochtendzon. Dat leek mij een goed moment om de camera ter hand te nemen. Vanuit de slaapkamer, door het raam, maakte ik een fotoserie. Net als huismussen leven spreeuwen in een groep. Dat doen ze voor de veiligheid want meer ogen hebben de vijand sneller in beeld. Ze vliegen samen en foerageren ook samen. Dat betekent wel dat er dan gedeeld moet worden. Als er één peer in trek is bij meerdere spreeuwen dan volgen ze het First in, First out principe. Kennelijk werkt dat goed…

Na die fotosessie in de vroege ochtend was het urenlang stil in de perenboom. Rond de middag kwamen ze weer. Ik koos er ditmaal voor om een fotoserie te maken vanaf het balkon. Ik moest me daarbij wel heel voorzichtig bewegen want anders ging de zwerm er snel vandoor. Als de spreeuw niet in de zon zit heeft de spreeuw een ‘saai’ verenkleed. Echter als de zon erop schijnt komen de mooiste kleuren tevoorschijn. Dit heet iriserende kleuren. Dit verschijnsel komt veel voor in het dierenrijk. Er is al veel onderzoek gedaan naar de functie van dit verkleuren. Behalve de functies communicatie en camouflage heeft het nog meer functies. Op deze interessante site van EOS Wetenschap kun je er meer over lezen.