Nadat ik vanaf de kade in Wijhe een fotoserie had gemaakt van het hoge water in de IJssel reed ik naar de veerpont. Ik parkeerde de auto buiten de rij wachtende auto’s en maakte eerst een fotoserie dichtbij de waterlijn.

De meneer met de Unox-muts waarschuwde mij dat het water koud was en dat ik er vooral niet in moest vallen. Ik beloofde hem om voorzichtig te zijn…

Nadat ik bovenstaande serie had gemaakt stapte ik in de auto en zette de auto in opstelling voor de pont. Ik mocht echter gelijk de pont oprijden, de pontbaas had keurig op mij gewacht.

De medewerkster die het geld inde vroeg mij hoeveel foto’s ik had gemaakt. Ik reageerde verbaasd dat ik dat niet precies wist. Waarop ze grappend zei dat de overtocht 50 cent per foto kostte. Vervolgens vertelde ze mij dat ik voor de fotoserie de overtocht, te voet, gratis had mogen maken. Leuk hé om zulke vriendelijke mensen op je pad te treffen? Ik heb haar vriendelijk bedankt voor het aanbod en haar gezegd dat ik sowieso met de auto naar de overkant wilde.

Aan de overkant zette ik de auto nog een keer aan de kant om nog een laatste foto van de veerpont te maken. Terwijl de pont alweer op weg was naar Wijhe vervolgde ik mijn weg over de dijk langs de IJssel naar het noorden.