Een knipoog van de ransuil

Een paar dagen geleden liet ik de eerste serie zien van de ransuil. De ransuil zat verscholen tussen het groen van de conifeer. Nadat ik die foto’s had gemaakt liep ik naar de andere kant van de conifeer en koos een plekje verder weg van de boom zodat ik vrij zicht had op de uil.

De ransuil knipoogde tegen mij. Althans zo leek het.

Toen deze knipoog wel heel lang duurde moest ik bekennen dat de knipoog niet persoonlijk bedoeld was…

Op deze leuke en interessante site las ik de reden waarom de uil leek te knipogen. De uilen moeten overdag hun ogen tegen het licht beschermen en dat doen ze door de pupillen te vernauwen en de oogleden dicht te knijpen. Dit lezende denk ik dat het andersom is. De uil heeft normaal gesproken vast twee ogen dicht, maar omdat de uil mij in de gaten wilde houden, deed de uil één oog open.

Wordt vervolgd.

11 thoughts on “Een knipoog van de ransuil

  1. Pingback: Ransuil alias Meneer de Uil | Schrijven met Licht

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.