

Er werden drie kampen opgericht voor de arbeiders: werkkamp ‘Konijnenberg’, het kamp ‘Aan de Wal’ en het kamp aan de Hunebeddenweg, dat exclusief was bestemd voor Joden. Deze kampen bestonden uit tientallen barakken, die waren verdeeld in kamers voor acht personen. Hoewel elk kamp bedoeld was voor maximaal vijfhonderd personen, werden er vaak tot wel zevenhonderd mensen ondergebracht. Wanneer arbeiders niet langer in staat waren om het zware werk uit te voeren, werden ze afgevoerd naar kamp Westerbork. Bron is deze site.

Het barakkenkamp bij De Doeze, langs de Hunebeddenweg ten noorden van Havelte, was het eerste kamp waar Joodse mannen in gemengde huwelijken werden ondergebracht. Sinds 1943 werden in dit kamp ook strafgevangenen gehuisvest. De Joodse mannen verbleven echter gescheiden van de strafgevangenen en hadden een eigen Joodse kampcommandant. Het kamp werd uiteindelijk te vol en te gevaarlijk door de geallieerde bombardementen op het nabijgelegen vliegveld. Daarom werden op 25 mei 1944 ongeveer 500 Joodse mannen overgeplaatst naar het kamp bij de Konijnenbergen, aan de oostkant van Havelte. Bron is deze site.

Op internet las ik over een monument op het Holtingerveld dat de oorlogsherinneringen op een bijzondere manier zichtbaar maakt. Het monument werd in 2020 onthuld. Ondanks dat we regelmatig in de omgeving wandelen, hadden we het tot nu toe niet opgemerkt.





Op het Holtingerveld zijn nog altijd veel sporen van het kamp te vinden. Zo zijn bepaalde paden duidelijk zichtbaar en is het veld op de plekken waar de barakken stonden iets verhoogd. Ook liggen er nog stenen die herinneren aan het verleden. Vooral de vele bomkraters getuigen van de hevige inslagen die dit gebied hebben getroffen in de Tweede Wereldoorlog.

Op dit filmpje vertelt Wim van der Wijk over de barakken en het monument op het Holtingerveld.
Mooi blog Jetske. Dat er in de Tweede Wereldoorlog een Duits vliegveld heeft gelegen, was me al bekend. Dat er ook een Jodenkamp heeft gestaan, wist ik niet. Het was goed weer om daar een toepasselijke wandeling te maken.
LikeLiked by 1 person
Dankjewel, Jan.
Ik las op Omrop Fryslân iedere dag een artikel in het kader van 80 jaar bevrijding. Dat bracht mij op het idee om er op de datum aandacht aan te besteden.
De gezinsleden kon ik gelukkig motiveren om dit gezamenlijk te doen inclusief camera. 😉
LikeLiked by 1 person
Gezellig!
LikeLiked by 1 person
Goh…..daar zijn we zo vaak geweest en toch weet je dan niets van al die ellende die zich daar afgespeeld heeft.
Bedankt voor het delen
LikeLiked by 1 person
Het is een stukje geschiedenis wat ik ook pas op latere leeftijd leerde van een kennis.
Als jullie nu langs de Hunebedden over het Holtingerveld fietsten dan kijk je misschien met andere ogen.
LikeLike
pijnlijke herinneringen uit het verleden Jetske..
iets om over na te denken
prettige dag
LikeLiked by 1 person
Ook na 80 jaar vind ik het belangrijk om er bij stil te staan.
Fijne avond.
LikeLike
Wat een mooi log, Jetske, over die inktzwarte geschiedenis. Wat je hier deelt, raakt me. Telkens als ik erover lees of wanneer ik oorlogskerkhoven en monumenten bezoek, word ik opnieuw stil. Westerbork heb ik ook bezocht, en dat liet een diepe indruk na. Mijn jongste zus en ik houden ons er veel mee bezig, deels omdat onze vader in het verzet zat en haar schoonvader als verzetsman werd opgepakt. Hij bracht jaren door in de verschrikkingen van Nacht und Nebel en eindigde in Dachau.
De oom van mijn man sneuvelde aan het front in de Westhoek, dicht bij de grens met Frankrijk. Mijn moeders neef trof hetzelfde lot. Zoveel leed, zoveel verloren jonge levens. Ik heb hen nooit gekend en heb die tijd zelf niet meegemaakt, maar door de verhalen van onze familie en wat we lezen en horen, voelen hun ervaringen als een schaduw die blijft hangen.
De verrechtsing van vandaag, de deportaties, het terugsturen van vluchtelingen… het raakt me. Ik ben dankbaar dat er mensen zoals jij zijn, die herinneren en doorvertellen wat er is gebeurd, wat niet eens zo lang geleden heeft plaatsgevonden. We mogen het nooit vergeten en moeten het blijven doorgeven.
LikeLiked by 1 person
Dankjewel, Bea voor je treffende en uitgebreide reactie.
Ik had het er gisteravond met mijn man over. Wij kennen de mensen die het zelf hebben meegemaakt. Dat is voor de nieuwe generaties anders. Ik vind het wel mooi om te zien dat ook de kleine kinderen nog steeds meedoen met herdenken.
We mogen dit nooit vergeten!
LikeLiked by 1 person
Auschwitz jaren (ongeveer 25) terug bezocht. Het bezorgt me nog rillingen. Mooi dat je hierover schrijft. Het zijn zo’n afschuwelijke gebeurtenissen geweest.
LikeLiked by 1 person
Die rillingen kan ik me goed indenken. Het staat ook nog op mijn lijst.
LikeLiked by 1 person
Een beetje inlezen voor je gaat zodat je wat weet wat er je te wachten staat. Misschien heb je de kennis al. Ik bezoek die herinneringen ook ‘graag’. Er moet aandacht aan besteed worden.
LikeLiked by 1 person
Heel veel informatie hier. We moeten er blijven over spreken en zorgen dat de gruwel nooit vergeten wordt..
LikeLiked by 2 people
Helemaal mee eens.
LikeLiked by 1 person