Vissersbootjes

Nog een keer naar Elounda op Kreta

/ Jetskefotografie / 17 Comments

Vanwege het noodweer op Kreta hadden we twee dagen ‘opgesloten’ gezeten op onze hotelkamer. Op de tiende dag van onze vakantie konden we er gelukkig weer op uit. Vanwege het instabiele weer leek ons Elounda de beste keuze. We waren er in deze vakantie al een keer geweest maar we vonden het dorpje de moeite waard om daar nog een keer naartoe te gaan. Tijdens de rit naar Elounda stopten we onderweg om te genieten van het prachtige uitzicht….

We maakten een wandeling door de haven. In een gezellig etablissement met uitzicht op de haven dronken we een kopje koffie.

Vanuit de haven zag ik het dak van de kerk. We besloten daar een kijkje te nemen. De deur stond open…

Vanaf Elounda kun je naar het eiland Spinalonga. Op dat eiland verbleven mensen met lepra. We hadden beiden niet echt de drive om die oversteek te maken. We zijn gevoelig voor zeeziekte en met windkracht 5 leek ons dat niet verstandig. Toen ik op de terugweg vanaf de bergen het eiland zag liggen en er foto’s van maakte had ik toch wel een spijtig gevoel. Volgens mij is het een interessant eiland om foto’s te maken.

Over Spinalonga vond ik op internet de volgende informatie… Vanaf het jaar 1202 kwamen de Venetianen naar Kreta en zij bouwden het imposante fort, om de haven van Elounta te beschermen tegen de Turken. Terwijl Kreta in 1669 werd veroverd door de Turken, bleef Spinalonga nog Venetiaans tot 1715, tot de Turken tenslotte ook Spinalonga bezetten.Van 1715 tot 1898 werd het Venetiaanse fort bewoond door Turken. Kreta werd in 1903 een republiek en de regering wilde dat alle Turken het eiland zouden verlaten. Spinalonga werd toen door de regering van Kreta aangewezen als leprakolonie, waar mensen met lepra naartoe verbannen werden en waar zij geisoleerd van de buitenwereld moesten leven. Wegens angst voor de besmettelijkheid van deze ziekte, verlieten de Turken hals over kop het eiland. De leprakolonie op Spinalonga bleef bestaan tot 1957. Bron is deze site.

Sissi, de dag na het noodweer

/ Jetskefotografie / 15 Comments

Op de ochtend na het noodweer wat een dag eerder over Kreta was getrokken openden we de gordijnen. Het was gelukkig droog. Er waren zelfs een paar stukjes blauw in de lucht. Wat nog restte was de noordenwind met windkracht 5.

Na het ontbijt maakten we een rondgang door het dorp om te kijken hoe het er voor stond de dag na het noodweer. In vergelijking met de beelden die we op social media hadden gezien viel de schade in Sissi mee. Bij ons hotel waren een aantal parasols weggewaaid. De terrassen gaven een desolate aanblik. De Griekse vlag heeft betere tijden gekend. De vissersboten lagen veilig in de haven. De lucht boven de bergen zag er nog heel dreigend uit.

In de loop van de ochtend begon het weer te regenen. We bleven voor de tweede dag op rij op onze hotelkamer want een ritje met de auto door de bergen leek ons niet verstandig…

Agia Galini op Kreta

/ Jetskefotografie / 5 Comments

Zoals ik al eerder schreef maakten we bijna iedere dag een tochtje met de gehuurde auto. In begin was dat wennen voor mijn man die chauffeurde. De smalle wegen in de bergen, de haarspeldbochten, de hellingen van 10 %, de afgronden en het ontbreken van deugdelijke vangrails daar kregen we het zweet van in onze handen. Maar ook het rijden op de grote wegen was wennen. De eigen bevolking hield zich i.p. niet aan de maximum snelheid. Als iemand wilde inhalen werd je geacht uit te wijken naar de vluchtstrook zodat de auto kon passeren. De doorgetrokken streep zag men niet als een belemmering…

Na een paar dagen was mijn man er helemaal aangewend. Hij reed daar rond alsof hij al jaren op Kreta woonde. Op de derde dag van de vakantie reden we naar Agia Galini. Dat dorpje ligt aan de zuidkust van Kreta. Tijdens onze allereerste vakantie op Kreta en sowieso in Griekenland verbleven we met een bevriend stel in Agia Galini. We hebben daar een prachtige tijd gehad en bewaren daar mooie herinneringen aan.

In Agia Galini parkeerden we de auto bij de haven. Vanaf daar heb je mooi zicht op het dorp wat tegen de berg is aangebouwd. We maakten eerst een rondgang door de haven en langs de kust.

Vervolgens liepen we via het dorpje weer richting de auto. Doordat Agia Galini tegen de berg is gebouwd kenmerkt dit dorp zich door steile straten en vele trappen. Wij zijn gecharmeerd van dit dorp vanwege de leuke doorkijkjes, en gezellig zitjes en vriendelijke mensen.

Elounda op Kreta

/ Jetskefotografie / 12 Comments

Vanuit Nederland hadden we via de touroperator een auto gehuurd voor de gehele vakantieperiode. De huurauto konden we ophalen en weer terugbrengen op het vliegveld in Heraklion. Bijna iedere dag gingen we na het ontbijt op pad met de auto. Mijn man chauffeurde zodat ik foto’s kon maken.

Er waren maar weinig plekken waar we konden stoppen om langere tijd te genieten van het uitzicht of om foto’s te maken. Om toch iets van de omgeving vast te leggen, fotografeerde ik ook via het geopende zijraam of door het voorraam.

Op de tweede vakantiedag maakten we een tocht naar Elounda. Zie Google Maps. Dit plaatsje is bekend geworden doordat de legendarische tv-serie “Who pays the ferryman” daar is opgenomen. De film werd uitgezonden in 1977. Als 13-jarig meisje heb ik die serie toen gevolgd. Wat ik me ervan herinner is dat ik het in die tijd een mooie en spannende serie vond. Het zal vast mee hebben gespeeld dat dit de eerste grote-mensen-serie wat ik toen mocht kijken. Ik kan me eigenlijk niet meer herinneren waar de serie over ging. Wat ik echter nooit meer zal vergeten is de begintune…

Rond de vissersbootjes zwommen veel visjes. Het waren meestal scholen van hetzelfde soort. De geep zwom in zijn eentje. Iemand had een stukje brood in het water gegooid. Het was mooi om te zien zoals de school vissen er omheen zwermde.

Een wandeling door Sisi op Kreta

/ Jetskefotografie / 9 Comments

Zoals in het vorige bericht was te lezen verbleven we de afgelopen periode op het mooie eiland Kreta. Vanaf ons hotel was het tien minuten lopen naar het centrum en het haventje. We wandeleden regelmatig dit rondje door Sisi. Ik werd helemaal blij van de bloemenpracht. Tevens kenmerkt Kreta zich door de gezellig terrasjes en natuurlijk het Kreta blauw. De insect die in de fotoserie voorbij komt is de blauwzwarte houtbij. Wandelen jullie met mij mee?

Klik op de foto’s voor groot formaat.