Zo’n anderhalve week geleden stond er een fotokuier met mijn fotomaatje op het programma. Ik stelde voor om richting Het Wad te gaan. Jan was daar gelijk voor te vinden. Jan navigeerde en ik was de chauffeur. Onze eerste echte stop was in het plaatsje Firdgum. We troffen het niet met het weer. In het hele land was het een prachtig zonnig weer, maar in het noorden van het land zaten we precies onder een wolkenband. Desondanks hebben we ons prima vermaakt.
Een blikvanger is de toren van Firdgum. Deze toren van de in 1794 gesloopte kerk staat op de deels afgegraven terp. Later in deze serie kom ik er nog op terug.
Jan ontdekte een paadje waarbij we aan de buitenkant van de haag langs de toren konden lopen. Op een weiland naast de toren stonden twee ieniemienie paardjes.
Dit paardje ging er eens goed voor staan. Wellicht dat het paardje dacht dat Jan wat lekkers had meegebracht.
Na de ontmoeting met de paardjes wandelden we richting het zodenhuis en het Yeb Hettingamuseum.
Zowel het zodenhuis als het museum waren gesloten. Er zat niets anders op dan het geheel van buitenaf te fotograferen. Jan bedacht een mooie oplossing zodat hij toch het zodenhuis van binnen kon bekijken. Toch wel handig als je lang bent.
Vrijwilligers en experts bouwden in 2012 en 2013 het zodenhuis, een boerderij met wanden van gestapelde zoden zoals die in de vroege middeleeuwen in de regio gestaan moet hebben. Archeoloog Daniël Postma wilde testen of muren van zoden sterk genoeg zijn om een dak te dragen. Dat bleek in eerste instantie niet het geval. In november 2013 stortte het huis grotendeels in. Het werd een onderdeel van de studie naar de (her)bouw. De overblijfselen werden geïnspecteerd om te achterhalen wat de oorzaak was van de instorting en het bleek dat bij een van de deuropeningen de zoden wand was ingewaterd. Niet de harde wind, maar het water had de wand doen instorten. In de maanden daarna werd het zodenhuis met een iets andere constructie weer opgebouwd. Op deze site en deze site kun je er alles over lezen.
Vanaf het zodenhuis wandelden we naar de toren.
De toren dateert waarschijnlijk uit de 13de eeuw en is van kloostermoppen opgetrokken. Tijdens de restauratie van 1921 kreeg hij, naar voorbeeld van een oude tekening, een nieuwe, sierlijke bekroning met een klimmend boogfries, zo staat er op de site waar ik al eerder naar verwees.
Wordt vervolgd.
Schrijven met Licht 
Wel prachtig gebouwd. Vroeger had je meer van die gebouwen. Ja Jan die keek eens goed binnen 😄. Prachtige paardjes. Niet alleen dus stieren trekken naar Jan toe 😂.
LikeLiked by 1 person
Hij is een dierenvriend, maar ook een kindervriend. En daarnaast kan hij ook nog opschieten met oude vrouwen van medio vijftig. 😂
LikeLiked by 2 people
😂😂😂
LikeLiked by 1 person
bijzonder gezicht zo’n los staande toren, toevallig zag ik gisteren ook zoiets, maar kon er geen foto van maken door de begroeiing rondom
ook daar was de kerk verdwenen en stond alleen de toren nog, ik dacht dat het in Oisterwijk was, maar weet het niet meer zeker
LikeLiked by 1 person
Ik weet eigenlijk niet waarom ze dan de kerk afbreken en de toren laten staan. Dat zou ik evt op internet wel kunnen vinden. Misschien dat Jan het weet.
LikeLiked by 1 person
De kerk werd in 1794 afgebroken, omdat hij te bouwvallig en te gevaarlijk werd om er nog diensten in te houden.
LikeLiked by 2 people
het zou me niet verbazen als dat zodenhuis van binnen weinig te bieden heeft. Vaak zijn dit soort onderkomens behoorlijk duister en eigenlijk niet geschikt voor een foto. De toren met het grafveldje is zeker een mooie blikvanger. Je zou denken dat er ooit ook een kerk bij heeft gestaan
LikeLiked by 1 person
Er heeft inderdaad wel een kerk bij gestaan.
LikeLike
een zodenhuis, is nieuw voor mij Jetske
en die alleenstaande kerktoren vind ik wel bijzonder knap gebouwd
groeten
LikeLiked by 1 person
Het is een mooi logje geworden, Jetske. Onze opbouw van de het verslag van dit tripje loopt weer als vanouds lekker uiteen. Bij jou is het een kwestie van lange halen gauw thuis, bij mij gaat het net als mijn hele levenstempo weer net wat rustiger. 🙂
Thuisgekomen was ik bang dat de vaak bijna egaal witte lucht aan mij of mijn camera lag, maar het is bij jou al niet anders, zie ik wel. Echt weer een waardeloze lucht. Daar lijken we dit jaar toch wel een abonnement op te hebben.
LikeLiked by 1 person
Daarom had ik ook gehoopt dat je wat eerder dan mij zou beginnen. Ik had je dan met gemak weer ingehaald.
Ik schreef het al op jouw log, je hebt er meer uit gehaald uit die eerste stop. Daarnaar ben ik inderdaad van de grote stappen, snel thuis. Vaak dienen zich in de loop van de tijd weer andere foto-onderwerpen aan en dan ga ik zo achterlopen.
LikeLiked by 1 person
De actualiteit noopte mij om de start van de serie twee dagen uit te stellen. Daarmee kan ik dan weer dagen-, nee wekenlang vooruit. Alleen voor primeurs of onverwacht spectaculaire foto’s onderbreek ik de serie (denk ik). 🙂
LikeLiked by 1 person
Pingback: Aan het Wad bij Zwarte Haan | Schrijven met Licht
Weer een interessant blog met al die stukjes geschiedenis in beeld en woord. Overigens nog nooit van een zodenhuis gehoord, weer wat geleerd!
LikeLiked by 1 person
Ik had er ook niet eerder van gehoord. Wel van een plaggenhut.
LikeLike
Wat een interessante en prachtige plekken kun je bij jullie bezoeken!
LikeLiked by 1 person
Dat zal bij jullie ook wel zo zijn toch? 😃
LikeLike