Vandaag is het vervolg op deze serie. Rond zonsopkomst maakte ik een wandeling in de Catspoolder naar de vogelkijkhut Catskieker. De zon klom steeds hoger en wierp een rode gloed over het dunne laagje ijs.
Ik was daar voor de derde keer en weer viel het me op dat er iets “mis” is met de verhoudingen binnen deze kijkhut. Ik heb daar in januari 2020 ook al over geschreven op mijn weblog. De vloer en het bankje zijn namelijk te laag.
Met mijn 1.71 cm vind ik mezelf geen kleintje, maar toch kan ik niet over de rand heen kijken. Getuige onderstaande foto.
Als ik op mijn tenen ga staan dan heb ik het uitzicht zoals op de foto hieronder. Op de tenen staan houd ik niet lang vol. De opstapjes zijn te smal om daarop het evenwicht te kunnen bewaren. Als ik op het bankje ga zitten zie ik helemaal niets. Ik zal deze punten nogmaals onder de aandacht brengen bij It Fryske Gea, bijvoorbeeld op Twitter.
Een grote groep watervogels heeft met vereende krachten een wak open gehouden.
Ik zag kieviten, wilde eenden, krakeenden, brandganzen, grauwe ganzen, nijlganzen, een soepgans en een blauwe reiger. Maar de blikvanger was toch wel de zilverreiger.
Schrijven met Licht 
De jolis clichés depuis cet observatoire.
LikeLiked by 1 person
Jammer en vooral ook vervelend dat die kijkhut niet aan jouw ideale afmetingen voldoet. Het komt me overigens niet helemaal nieuw of vreemd voor, in de Twitterhut is het niet veel beter. Ze staan wel allebei aan de andere kant van de Tjonger en de Linde natuurlijk … zou ‘t daar wat mee te maken hebben? In mijn regio heb ik je nog nooit dergelijke klachten over een kijkhut horen uiten, geloof ik … 😉
LikeLiked by 1 person
Dat laatste klopt. Bij de Twitterhut heb je normaal staand wel goed uitzicht.
LikeLiked by 1 person
Een pracht van een vogelkijkhut maar blijkbaar niet aangepast aan ieders gestalte….
LikeLiked by 1 person
Architectonisch gezien is het een prachtige kijkhut, maar niet echt praktisch.
LikeLike
Komt wel vaker voor dat in kijkhutten of wanden de opening niet ideaal geplaatst zijn, soms zitten ze op verschillende hoogtes en dat is wel beter. Evengoed zie ik leuke foto’s uit de hut, vooral het uitzicht op het wak is mooi. (foto 4) Maar de afsluitende foto met de zilverreiger is ook heel leuk geworden.
LikeLiked by 1 person
Ik ken inderdaad nog een kijkhut wat niet ideaal is. Toch kan ik uren in een kijkhut zitten op een bankje met ruim zicht en dat lukt niet in zo’n kijkhut.
LikeLike
Pingback: De Grote waternavel | Schrijven met Licht