Op een zonnige, maar winderige dag fietste ik weer naar Dwingelderveld. Ik genoot van het frisgroene bos en moest daar even een foto van maken.

Ook deze keer zag ik de schaapskudde grazen in de buurt van het fietspad niet ver van de schaapskooi. Het viel mij al meteen op dat de kudde groter was dan een week eerder.

Tevens ontwaarde ik een aantal lammetjes. Het viel mij op dat er veel minder lammetjes waren dan schapen.

De kudde werd op die dag gehoed door Anja en Finn. Anja kwam naar het fietspad om een praatje te maken. We kennen elkaar al een aantal jaren van het Dwingelderveld. Het is altijd leuk om elkaar weer te zien en weer bij te praten. De meeste voorbijgangers vinden het overigens leuk om een praatje te maken en om meer over de schaapskudde te horen.

Ik vroeg aan Anja hoe het zat met het aantal schapen en lammetjes. Anja vertelde dat er gedurende één week 3 rammen bij de ooien worden gelaten. Binnen die week worden er dus een aantal ooien gedekt. Het scheelt enorm veel werk dat er ‘maar’ 95 lammeren worden geboren in plaats van 450. Dit aantal is voldoende om de kudde in stand te houden. Natuurgetrouw worden de lammetjes buiten geboren. Wel binnen een afrastering die wolven-proof is.

De kersverse moeders met hun lammetjes blijven 2 weken in de schaapskooi. Nadien gaan ze weer mee met de kudde. Het is belangrijk dat de lammetjes meteen weten hoe het hoort en daarom neemt Anja tijdens de eerste periode één ervaren hond mee en dat is Finn. De lammetjes zijn nog klein en kunnen nog niet ver lopen. Om die reden blijft de kudde in de buurt van de schaapskooi. De schapen en lammetjes eten in deze periode voornamelijk gras. Een beetje regen zou welkom zijn, want het gras is behoorlijk schraal. In de schaapskooi worden ze bijgevoerd met hooi. Als straks in mei het pijpenstrootje tussen de heide begint te groeien nemen ze dat als voedsel tot zich.

Meestal is er voor Finn geen werk te doen. Op zulke momenten wijkt hij niet van de zijde van Anja. ‘Aan de voet.’




Terwijl de schapen al grazend steeds verder van de kudde afdwalen vergeten ze nog wel eens dat ze een lammetje hebben. Op een bepaald moment schiet het ze dan te binnen en gaan ze al blatend in een drafje naar de kudde terug om hun lammetje te zoeken. De lammetjes zijn voornamelijk aan het slapen of aan het spelen. Het lijkt erop dat ze dit doen binnen de kinderopvang…





Toen de kudde zich te ver uitspreidde en enkele schapen naar beschermde vegetatie dreigden te gaan werd het voor Anja tijd om in te grijpen. Volgens mij hoefde ze geen woorden te gebruiken en zag Finn aan haar lichaamstaal wat er van hem werd verwacht. Hij stoof richting de kudde, binnen een minuut had hij de 450 schapen en 95 lammetjes bijeen gedreven.







Na deze klus voegde Finn zich weer bij Anja en liepen ze gezamenlijk verder. Voor mij was het tijd om mijn fietstocht te vervolgen.

Fijn geschreven en mooie fotos !
LikeLiked by 1 person
Mooi dat dit anno 2022 nog zo gaat en kan, dat moeten we koesteren. De rammen moeten dus flink aan het ‘werk’ 😀
LikeLiked by 1 person
Valt mee hoor. De rammen hadden van de herders nog wel wat minder hun best mogen doen, 95 is eigenlijk nog teveel.
LikeLiked by 1 person
Mooie foto’s met een goed geschreven informatieve tekst. Mooi, Jetske.
De manier waarop herders met hun honden communiceren is prachtig om te zien en te horen. Ik heb daar eens van genoten bij een schaapskudde op de Merskenheide.
LikeLiked by 1 person
Dank je Jan.
Ik kan er ook wel tijden naar kijken.
LikeLiked by 1 person
Mijn hart maakt een sprongetje, ik zou er zo naartoe willen gaan. Wat een geweldig leuke serie heb je gemaakt, ik heb ervan genoten!
LikeLiked by 1 person
Dank je wel, Willie. Jullie zijn van harte welkom hoor in het mooie Drenthe. Nadat ik de serie bij de schaapskudde had gemaakt fietste ik via de schaapskooi terug. Daar zijn iedere zondag vrijwilligers aan het werk. Die zijn ook zo vriendelijk en enthousiast. 😃
LikeLike
Prachtig om herder en hond te zien samenwerken. De schaapskudde is dus tijdelijk behoorlijk uitgebreid. Mooi om dat jonge grut te zien ronddartelen toch.
Mooie fotoreportage meer hoor.
LikeLiked by 1 person
Volgens de herder hadden het er ook wel wat minder dan 95 mogen zijn om de versleten schapen te vervangen en om zo de kudde in stand te houden.
LikeLiked by 1 person
En waar belanden dan de “versleten” schapen ? Uiteindelijk op onze borden ?
LikeLiked by 1 person
In ieder geval niet op mijn bord. Ik weet het niet Rudi dat moet ik navragen. Er zijn wel mensen die schapenvlees heerlijk vinden.
LikeLike
Heerlijk om zo met jou op het Dwingelderveld te vertoeven en te genieten van de schaapskudde. Het is, volgens mij dan, een van de mooiste plekken in Drenthe met veel afwisselende natuur en natuurlijk de leuke schaapskuddes. Ik heb m’n hart weer even opgehaald op jou blog.
LikeLiked by 1 person
Zo voelde je je toch weer een beetje ‘thuis’?
LikeLike
mooie serie over deze kudde schapen, leuk ook de uitgebreide info over het in stand houden van de kudde
LikeLiked by 1 person
Ik vind het zelf ook een interessant onderwerp en daarom wil ik ook graag het naadje van de kous weten. 😃
LikeLiked by 1 person
Ik heb er in ieder geval wat van opgestoken.
LikeLiked by 1 person
Hoe mooi om dit nog eens te kunnen meemaken en bekijken. Wat fijn dat jullie nog loslopende kuddes hebben. Weer een goede docureeks.
LikeLiked by 1 person
In de provincie Drenthe zijn 10 gescheperde schaapskuddes. Dat zijn kuddes met een herder. Daarnaast zijn er nog kuddes binnen een afrastering zonder herder.
LikeLiked by 1 person
Dat is echt zalig!
LikeLiked by 1 person