Na de fotoserie bij de Scheenesluis vervolgde ik mijn weg in de Rottige Meente. Ik wandelde over het Scheenepad naar het zuidwesten. Zie Google Maps.

Het aantal huizen in dat gebied is op twee handen te tellen. Zoals ik al in een eerder bericht al schreef zijn de meeste huizen niet met de auto bereikbaar. De enige toegangsweg is over een deels verhard pad. Een enkeling kan het pad vervolgen tot aan de woning, voor anderen zit er niets anders op dan te wandelen, te fietsen of de boot te nemen.

Het was genieten op de oever van de Scheene. Het is nu moeilijk voor te stellen dat in dit prachtige gebied ooit is geploeterd door boeren om dit ´rotland´ te bewerken en later door veenarbeiders om turf te winnen.

Zo ongemerkt was ik al heel ver gewandeld. Het werd tijd om terug te keren naar de auto. Ik had namelijk die middag nog een andere verplichting. Op de terugweg maakte ik onderstaande foto´s.

Vanaf een vlonder had ik ruim zicht over de Jonkers- of Helomavaart. Aan de horizon staat het Auke Algera gemaal. Dit gemaal is voor de afwatering van overtollig water vanuit de Scheene op de Jonkers- of Helomavaart. Zie Google Maps.

Ik was bijna bij het beginpunt van mijn wandeling toen ik het aanzwellende geluid van een grote groep opvliegende ganzen hoorde. Het volgende moment was de lucht boven mijn hoofd vol met ganzen. Een indrukwekkend moment.