Met de fotografiegroep van onze kerk maakten we op een zonnige dag een uitstapje naar Oranjewoud. Ik liet daar al eerder een fotoserie van zien. Tegenover Landgoed Oranjewoud ligt de Overtuin. Zie Google Maps. Het leek ons leuk om dat park mee te pakken op onze route.

De Overtuin werd aangelegd in barokstijl. In 1823 ondergaat de Overtuin een metamorfose. De familie De Blocq van Scheltinga laat de tuin aanleggen in de populaire Engelse landschapsstijl. Tot op heden is het niet bekend wie de architect is van de tuin, maar het feit dat tuinarchitect Roodbaard de tuin van de familie Cats op Oranjestein realiseerde maakte het aannemelijk dat hij in ieder geval bemoeienis had met het ontwerp van de Overtuin. In 1953 werd het landgoed Oranjewoud in twee delen verkocht. De Overtuin komt in gemeentelijk bezit. Sindsdien is het een openbaar wandelpark.




Tijdens onze wandeling kwamen we langs een enorme dennenboom. Op de stam van de boom zat heel veel hars.



Bomen die op de een of andere manier beschadigd raken of waar nutteloze takken van afvallen, dichten de wonden die ontstaan. Deze beschermende activiteit noemen we het bloeden van een boom. Bij dennenbomen komt er dan vloeistof uit de boom wat in de buitenlucht uithardt. Dat is hars. Soms loopt er teveel aan hars uit de bast en dan krijg je dit beeld. Dit vind ik kunstwerk van Moeder Natuur…






Zo knap, die foto’s van die ‘bloedende boom’ met harsdruppels.
LikeLiked by 1 person
Ik had dit nog nooit eerder zo gezien. Vooral al die verschillende kleuren vond ik heel bijzonder.
LikeLiked by 1 person
Je roept met je foto’s een herinnering op. Ik stond in de tuin veel te kijken naar komen waar hars uit liep en dan met plakkende handen blijven rond lopen. Je kreeg dat er niet af. Prachtige uitstap deden jullie naar een mooi domein.
LikeLiked by 1 person
Dat is een mooi nostalgisch verhaal. De hars aan de vingers is dan weer minder fijn. Het is inderdaad raar spul.
LikeLiked by 1 person
ja vreselijk plakkend
LikeLiked by 1 person
Daar staan bomen die zo te zien niet onder doen voor de oude beuken bij ‘de Slotplaats’.
Je foto’s van dat hars zijn mooi geworden. Raar goedje, we hebben het wel eens in een tent gehad.
Het bloeden ken ik eigenlijk vooral van de druiven. Mijn vader heeft zijn druif eens op een verkeerd moment gesnoeid, dat ging niet helemaal goed.
LikeLiked by 1 person
Daar moest ik ook gelijk aandenken toen we bij die enorme bomen stonden te kijken.
Wij hebben ook nog steeds hars op de caravan van jaren geleden.
Het snoeien van druiven in een verkeerd jaargetijde komt volgens mij meerdere mensen. Dat doe men één keer maar nooit weer. 😉
LikeLiked by 1 person
Klopt! En nadat ik het bij mijn vader mis had zien gaan, is het mij nooit overkomen. Blijkbaar heb ik er iets van geleerd.
LikeLiked by 1 person
Mooie plaatjes maar akelig spul dat hars, je krijgt het er bijna nergens meer af.
LikeLiked by 1 person
Klopt. We hebben in Kroatië ook de caravan lekker in de schaduw onder de bomen gehad. Na de vakantie ontdekte je dan de hars op de caravan.
LikeLiked by 1 person