Waterloopbos (2)

We wandelen verder in het Waterloopbos. Het Waterloopbos is een voormalig terrein voor waterloopkundig onderzoek bij Vollenhove in de provincie Flevoland. Het was een proefterrein en nevenvestiging van het Waterloopkundig Laboratorium in Delft. Het gebied wordt gekenmerkt door restanten en ruïnes van bouwsels van het laboratorium. Nadat het zijn functie als plek voor grootschalige proefopstellingen van waterkeringen en dammen verloor ontwikkelde er zich een moerasbos. Bron is Wikipedia.  

We komen aan bij een rij golfmachines. Dit vind ik een van de mooiste delen in het Waterloopbos. Het Waterloopkundig Laboratorium beschikte over 40 exemplaren. Het golfschot voor de machines kon heen en weer bewegen en ook roteren, waardoor een ander type golf kon ontstaan.  

In het Waterloopbos vind je de schaalmodellen van zo’n dertig grote waterwerken uit de hele wereld. De Deltawerken zijn hier ontworpen, maar ook de havens van Rotterdam, Lagos, IJmuiden, Istanbul en Bangkok. Het Waterloopkundig Laboratorium deed jarenlang onderzoek in het Waterloopbos en bootste met water, stuwen, dammen en golfslagmachines de werkelijkheid na.

Waterloopbos (1)

Zo rond 19 november hadden we temperaturen ver beneden het vriespunt. Vanaf dat moment gingen de bladeren eindelijk verkleuren. Dit waren de herfstkleuren waar ik op had gewacht. Op een prachtige zonnige herfstdag ging ik naar het Waterloopbos.

De goudkleurige bladeren staken prachtig af tegen de strakblauwe lucht.

Het Waterloopbos is een voormalig terrein voor waterloopkundig onderzoek bij Vollenhove in de provincie Flevoland. Het was een proefterrein en nevenvestiging van het Waterloopkundig Laboratorium in Delft. Het gebied wordt gekenmerkt door restanten en ruïnes van bouwsels van het laboratorium. Nadat het zijn functie als plek voor grootschalige proefopstellingen van waterkeringen en dammen verloor ontwikkelde er zich een moerasbos. Bron is Wikipedia.  

Zoals overal is men ook in dit bos druk bezig met de bomenkap.

Wordt vervolgd.

Nog een keer naar Elounda op Kreta

Vanwege het noodweer op Kreta hadden we twee dagen ‘opgesloten’ gezeten op onze hotelkamer. Op de tiende dag van onze vakantie konden we er gelukkig weer op uit. Vanwege het instabiele weer leek ons Elounda de beste keuze. We waren er in deze vakantie al een keer geweest maar we vonden het dorpje de moeite waard om daar nog een keer naartoe te gaan. Tijdens de rit naar Elounda stopten we onderweg om te genieten van het prachtige uitzicht….

We maakten een wandeling door de haven. In een gezellig etablissement met uitzicht op de haven dronken we een kopje koffie.

Vanuit de haven zag ik het dak van de kerk. We besloten daar een kijkje te nemen. De deur stond open…

Vanaf Elounda kun je naar het eiland Spinalonga. Op dat eiland verbleven mensen met lepra. We hadden beiden niet echt de drive om die oversteek te maken. We zijn gevoelig voor zeeziekte en met windkracht 5 leek ons dat niet verstandig. Toen ik op de terugweg vanaf de bergen het eiland zag liggen en er foto’s van maakte had ik toch wel een spijtig gevoel. Volgens mij is het een interessant eiland om foto’s te maken.

Over Spinalonga vond ik op internet de volgende informatie… Vanaf het jaar 1202 kwamen de Venetianen naar Kreta en zij bouwden het imposante fort, om de haven van Elounta te beschermen tegen de Turken. Terwijl Kreta in 1669 werd veroverd door de Turken, bleef Spinalonga nog Venetiaans tot 1715, tot de Turken tenslotte ook Spinalonga bezetten.Van 1715 tot 1898 werd het Venetiaanse fort bewoond door Turken. Kreta werd in 1903 een republiek en de regering wilde dat alle Turken het eiland zouden verlaten. Spinalonga werd toen door de regering van Kreta aangewezen als leprakolonie, waar mensen met lepra naartoe verbannen werden en waar zij geisoleerd van de buitenwereld moesten leven. Wegens angst voor de besmettelijkheid van deze ziekte, verlieten de Turken hals over kop het eiland. De leprakolonie op Spinalonga bleef bestaan tot 1957. Bron is deze site.

Sissi, de dag na het noodweer

Op de ochtend na het noodweer wat een dag eerder over Kreta was getrokken openden we de gordijnen. Het was gelukkig droog. Er waren zelfs een paar stukjes blauw in de lucht. Wat nog restte was de noordenwind met windkracht 5.

Na het ontbijt maakten we een rondgang door het dorp om te kijken hoe het er voor stond de dag na het noodweer. In vergelijking met de beelden die we op social media hadden gezien viel de schade in Sissi mee. Bij ons hotel waren een aantal parasols weggewaaid. De terrassen gaven een desolate aanblik. De Griekse vlag heeft betere tijden gekend. De vissersboten lagen veilig in de haven. De lucht boven de bergen zag er nog heel dreigend uit.

In de loop van de ochtend begon het weer te regenen. We bleven voor de tweede dag op rij op onze hotelkamer want een ritje met de auto door de bergen leek ons niet verstandig…

Waterhoos boven de Kretenzische Zee

De ochtend na de kleurrijke zonsondergang deden we de gordijn open en toen zagen we dit weerbeeld. We wisten dat het weer zo omslaan, maar dit was toch wel even slikken.

We gingen naar de ontbijtzaal vanwaar we uitkeken op het zwembad en de imposante wolkenluchten.

Plotseling zagen we een bijzonder fenomeen boven zee. Het was een waterhoos. De waterhoos was langere tijd aanwezig en schoof van het oosten naar het westen. Nadat ik met de telefoon een foto had gemaakt sprintte ik naar de kamer om vanaf het balkon foto’s te maken met de spiegelreflexcamera en de bridgecamera.

Na het ontbijt maakte ik een wandeling in de buurt van het hotel. De dreigende wolkenluchten waren wel mooi om te zien. Boven de bergen was de lucht dreigender en daar regende het ook al. Het duurde niet lang tot het ook boven de Kretenzische Zee en aan de kust heel hard ging regenen. De rest van de dag was het noodweer. Vanuit Nederland kregen we appjes van ongeruste vrienden en collega’s. Ze hadden in het nieuws gelezen en op het nieuws gehoord over het noodweer op Kreta. Wij zaten gelukkig hoog en droog op onze hotelkamer.

Zonsondergang op Kreta

Ik vind het mooi om zonsopkomsten en zonsondergangen te zien en te fotograferen. Met name tijdens de vakanties aan zee. Tijdens de vakantie op Kreta hadden we zicht op het noorden, dus een zon zien opkomen uit of ondergaan in de zee zat er deze keer niet in. De eerste week van de vakantie hadden we mooi zonnig en stabiel weer. Dat leverde geen mooie gekleurde luchten op. Op de zevende dag van de vakantie was dat anders. Vanaf ons balkon keek ik naar het westen en zag daar de lucht mooi kleuren. Vol verwachting wandelde ik met de camera naar de kust.

Ik werd niet teleurgesteld in mijn verwachtingen. Het was een kleurrijke zonsondergang.

Klik de foto’s aan voor groot formaat.

Deze kleurrijke zonsondergang was de voorbode voor een weersomslag, maar daarover later meer…

Een wandeling door Sisi op Kreta

Zoals in het vorige bericht was te lezen verbleven we de afgelopen periode op het mooie eiland Kreta. Vanaf ons hotel was het tien minuten lopen naar het centrum en het haventje. We wandeleden regelmatig dit rondje door Sisi. Ik werd helemaal blij van de bloemenpracht. Tevens kenmerkt Kreta zich door de gezellig terrasjes en natuurlijk het Kreta blauw. De insect die in de fotoserie voorbij komt is de blauwzwarte houtbij. Wandelen jullie met mij mee?

Klik op de foto’s voor groot formaat.

Druivenbladeren verkleuren

De druiven zijn geplukt door kennissen en wat was nog blijven hangen is opgegeten door de merels. Evenals de appel-, peren- en walnotenoogst was ook dit een rijke oogst.

Op een mooie herfstdag scheen de zon op de bladeren van de druif. Mooi om te zien hoe wonderlijk de bladeren verkleuren. Bijna symmetrisch kleurt het rood vanaf de buitenkant naar het midden van het blad.

Passiflora

In de zomer hadden we tropische temperaturen en extreme droogte. In het najaar fikse regenbuien en hagel. Het maakt de passiflora niet uit. Deze plant bloeit maar door. Iedere dag komen er weer knoppen uit. Prachtig om te zien.

De bloemen schitteren in het zonnetje.

En kwam zelfs nog een bij kijken of er nog wat lekkers te halen viel. De bij bleek te snel voor mijn sluitertijd…

Zon en regenbuien wisselden elkaar af. Voor mij een mooie gelegenheid om er foto’s van te maken.

Ook de groene vliegen weten deze bloemen te waarderen.