Zo rond de langste dag van het jaar, gedurende drie weken, bestaat er kans op lichtende nachtwolken. Via social media zie ik de prachtigste foto’s voorbij komen. Gisteravond ben ik speciaal voor de lichtende nachtwolken opgebleven. Rond half elf liep ik regelmatig de tuin even in om te kijken of ik al iets zag verschijnen. Mijn camera op statief en de zaklamp stonden klaar. Eén keer toen ik de tuin inliep trapte ik bijna op een egel. Gelukkig zag ik de egel met behulp van de zaklamp net op tijd. Omdat ik geen camera met flits bij de hand had, maakte ik met de telefoon onderstaande foto. Kwalitatief geen hoogstandje, maar het gaat om het idee.

Op het moment dat ik de lichtende nachtwolken zag verschijnen zag ik ook dat het zicht op de lichtende nachtwolken teveel werd belemmerd door o.a. de hoogstamfruitbomen. Ik besloot in de auto te stappen en een ander plekje te zoeken. Ik had een plek in gedachten aan de rand van het water met zicht op het noorden, zie Google Maps. Bij aankomst bleek de oever zo te zijn begroeid dat ook daar het zicht werd belemmerd. Ik ben een klein eindje verder gereden en toen kwam ik uiteindelijk hier uit.

Ik weet wel een mooie plekje zoals aan de rand van de Beulakerwijde, maar dan moet ik op dat moment wel klaarstaan op de oever.

Lichtende nachtwolken heb ik pas leren kennen toen ik Jan en zijn weblog leerde kennen. Dat is zo 15 jaar geleden. Jan heeft een passie voor astronomische en meteorologische verschijningen en weet daar dan ook heel veel van. Vandaag heeft Jan dit onderwerp ook op zijn weblog staan. Voor een mooie beschrijving van dit fenomeen verwijs ik dan ook graag naar zijn weblog.

#lichtendenachtwolken