Heide

De Ermelosche heide

/ Jetskefotografie / 11 Comments

Een van de fietstochten tijdens de vakantie voerde ons naar de Ermelosche heide. Het was midden op een onbewolkte zeer warme dag. Het licht was keihard en foto’s nemen op dat moment was geen optie. Daarom besloot ik om ‘s avonds opnieuw naar de heide te gaan…

Vanaf de parkeerplaats wandelde ik de heide op. De zon stond nog hoog dus ik zou nog wel wat geduld moeten hebben. Het was er gezellig druk op de heide. Meerdere mensen maakten een wandeling over de heide. Ook joggers en mountainbikers waren volop bezig met het bedrijven van hun sport.

In deze tijd van het jaar is de heide op z’n mooist. Toch is goed te zien dat de heide te kampen heeft met de enorme droogte. Vooral de stukken die volop in de zon staan zijn al bruin geworden. Vanwege de aanhoudende droogte zullen veel jonge heideplanten afsterven, vrezen natuurbeheerders. Vanwege hun nog kleine wortels zijn de jonge plantjes, die eind vorig jaar of dit jaar zijn ontkiemd, extra kwetsbaar.

Omroep Gelderland schrijft over een ‘aangeslagen heide’. Op deze site kun je een filmpje zien van de, door droogte aangeslagen, heide. Het filmpje is gemaakt is met een drone.

Ik heb het hier vast al eens vaker geschreven, maar ik ben geen ‘bosmens’. Dat wil niet zeggen dat ik niet van bomen houd, dat is weer wat anders. Het punt is dat ik graag van mij af wil kijken. Ik voel mij comfortabeler en veiliger op een open vlakte dan in een bos. Het was overigens wel een weldaad om bij 30 graden een fietstocht te maken door het bos, dat dan weer wel…

Op die avond maakte ik een fikse wandeling over de heide. Ondertussen stond ik regelmatig stil om te genieten van het mooie uitzicht. Onder deze boom heb ik een tijdje zitten te genieten. Het was ook wel even fijn om de zware bepakking even af te doen.

Bij deze boom heb ik een tijdje staan te genieten. In het licht onder de boom dansten veel insecten. Vogels probeerden deze insecten te vangen. Het is me niet gelukt om dit prachtige schouwspel goed op de foto te krijgen.

De ondergaande zon kleurde de heide prachtig paars/rood.

Ook de boom kreeg een rode gloed door de ondergaande zon.

Bloeiende heide op Aekingerzand

/ Jetskefotografie / 4 Comments

We waren op een avond rond zonsondergang op het Aekingerzand. Het werd geen  spectaculaire zonsondergang, daarvoor was het net wat te bewolkt. In deze serie laat ik jullie de bloeiende heide zien.

Het Aekingerzand is een uitgestrekt gebied met zandverstuivingen dat deel uitmaakt van het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Het Aekingerzand ligt nabij Appelscha in het grensgebied van de provincies Drenthe en Friesland.

Een onfortuinlijk heideblauwtje

/ Jetskefotografie / 7 Comments

Tijdens onze fotokuier in Weinterper Skar vlogen er ook meerdere heideblauwtjes rond. Het lukte om een vrouwtje en een mannetje vast te leggen.

Zoals ik het vorige logje al schreef was er op de oever van het ven veel zonnedauw aanwezig. Ik speurde de zonnedauw af of er ook zonnedauw was met een interessante prooi. Plotseling zag ik tussen de vele zonnedauw iets blauws.

Toen ik inzoomde zag ik dat een heideblauwtje gevangen zat in de tentakels van de zonnedauw.

Het onfortuinlijke blauwtje leefde nog wel. Het vlindertje was echter al zover heen dat het niet meer loonde om het te bevrijden.

Boompieper met snavel vol voedsel

/ Jetskefotografie / 9 Comments

Nadat ik het hooibeestje en het groentje had vastgelegd fietste ik verder over het fietspad dwars over de heide. Het was rustig. Zo nu en dan maakte ik een stop om te genieten van het lichtspel van de zon met de wolken.

Op de Bendersche Berg stapte ik weer van de fiets af. Op hetzelfde moment daalde er een vogeltje op de grond. Het was een pieper. Het vogeltje was druk met het zoeken naar voedsel voor de jongen. Op onderstaande foto zou je denken aan een graspieper, maar een pieper in het gras is nog geen graspieper…

Ik denk dat het een boompieper is. De boompieper trok zich niets aan van de fotograaf en ging rustig door met het verzamelen van het voedsel.

Dit was alweer een mooie ontmoeting in het Dwingelderveld.

Een hooibeestje en een groentje

/ Jetskefotografie / 7 Comments

Vorige week maandag zou het mooi weer worden, maar dat viel vies tegen. Het tijdstip dat de zon zou gaan schijnen schoof steeds verder naar achteren.

Behalve dat het bewolkt was, stond er ook een stevige wind. Niet bepaald weer voor macro-fotografie. Toch stopte ik ook mijn camera met macro-lens in de fietstas. Achteraf bleek dat niet voor niets te zijn. Vanaf de schapen en de geiten volgde ik het fietspad naar de telescoop.

Daar sloeg ik rechtsaf het schelpenpaadje op en fietste ik over de grote, stille heide.

Onderweg maakte ik meerdere stops. Tijdens een van die stops zag ik een heel klein vlindertje fladderen. Het bleek te gaan om een hooibeestje. Dit vlindertje koos steeds een plekje tussen de begroeiing op de grond. Het is voor mij de eerste keer dat ik een hooibeestje heb gefotografeerd.

Bij een volgende stop zag ik enkele groentjes vliegen. Het waren onrustige vlindertjes. Uiteindelijk zocht een groentje een plekje in een boom boven mijn hoofd. Ik heb slechts één acceptabele foto van het dartele vlindertje kunnen maken.

Juffers gevangen in dauwdruppels

/ Jetskefotografie / 8 Comments

In Terhorsterzand trof ik vorig weekend nog een aantal juffers. De juffers waren ‘gevangen’ door heel veel dauwdruppels. Met het macro-objectief heb ik me lange tijd vermaakt met deze juffers.

Ik vond het een feest om te zien en te fotograferen.

Onderstaande juffer was zich druk aan het poetsen, wellicht in de hoop dat de druppels dan sneller zouden verdwijnen. Maar ja, zolang ze niet beschenen worden door de zon blijven de druppels bestaan.

Omdat de juffer door de druppels niet kon wegvliegen draaide de juffer zich om de stengel om zich te verstoppen voor de camera.

In de grote druppel op de rug kun je zien dat de zon eraan kwam.

De laatste juffers

/ Jetskefotografie / 9 Comments

Terwijl ik de koeien in Terhorsterzand fotografeerde (zie dit logje) en daar ter plekke enkele foto’s en berichtjes op Twitter plaatste kreeg ik een appje van mijn fotograferende vriendin of ze nog even koffie moest brengen. Door mijn berichtjes op Twitter was ze er namelijk achter gekomen dat ik aan het fotograferen was in Terhorsterzand. En zo gebeurde het dat ik even later aan de warme koffie zat op een bankje op de heide. Mooier kun je het niet krijgen.

Vlak voordat ze kwam had ik aan de rand van het ven een juffer ontdekt.

Even later zagen we nog een paar juffers, waaronder een paringswiel. Of er van paren veel terecht kwam weet ik niet want het paartje zag er versleten uit.

Na het fotograferen van de juffers lieten we het ven achter ons en vervolgden we het pad in oostelijke richting. De heide was bijna uitgebloeid, maar was nog steeds mooi om te zien. Op dit gedeelte van Terhorsterzand was ik nog niet eerder geweest en was dan ook aangenaam verrast door de schoonheid van dit gedeelte.

Als je even stopt voor een foto met de macrolens is er meestal wel een krasser die voor je voeten wegspringt. Deze wilde wel even voor me poseren.

Na een mooie wandeling kwamen we aan het gedeelte waar de klokjesgentiaan staat. Helaas hebben we op de vele klokjes geen eitjes van het gentiaanblauwtje kunnen ontdekken. We waren enigszins verbaasd dat er nog steeds klokjes in de knop stonden. De theorie over de schaarse aanwezigheid van de eitjes op de klokjes is dat de vlinders vroeg waren dit jaar en de klokjesgentiaan wat later is gaan bloeien. Ze zijn elkaar als het ware ‘misgelopen’.

Gewone koeien als natuurbeheerders

/ Jetskefotografie / 10 Comments

Afgelopen weekend koos ik voor mijn fotokuier het natuurgebied, Terhorsterzand. Dit gebied ligt ten oosten van de A28 tussen Beilen en Spier. Ik parkeerde mijn auto langs de weg die parallel loopt met de A28. Toen ik het natuurgebied betrad kruiste een grote groep dames mijn pad. Enkele koeien stonden midden op het pad en andere hielden de picknickbank bezet.

Weer andere koeien stonden met de poten in de modder. Het is triest te zien hoe laag de waterstand is in de vennen in Drenthe en zo ook in Terhorsterzand.

Ik besloot mijn weg te vervolgen over het zandpad rond de eerste ven. op het zandpad scharrelde al grazend een koe. In de bocht werd een mountainbiker verrast door de koe. De biker kon nog net om de koe heen zwiepen. Hij schreeuwde naar de achterop komende bikers dat er een koe op het pad stond. Al met al ging het wel wat onbesuisd. Helaas zie ik dit onbesuisde gedrag wel vaker bij mountainbikers. De koe werd er in ieder geval niet anders van, ze ging rustig door met grazen.

De koeien zijn van boer, Jan de Groote. Zijn koeien staan 180 dagen per jaar buiten. Een deel van zijn koeien en jongvee begraast gronden van Staatsbosbeheer op het Terhorsterzand. Door weidegang te combineren met natuurbeheer zorgen ze voor een prachtig Nederlands landschap. Op deze site kun je er meer over lezen.

Ik vond het wel grappig te zien zoals de koeien ongestoord hun pad vervolgden en zich niets aantrokken van de bikers, de wandelaars en de joggers.

De koeien leken op deze manier wel een onderdeel van een trailrun.

Ik vond het een mooi gezicht zoals de koeien zich daar in het landschap begaven en zich er blijkbaar prima thuis voelen. Ze hadden dan ook veel bekijks.

Heideblauwtje

/ Jetskefotografie / 7 Comments

Op deze tropische dag, waarbij de thermometer in mijn auto 32 graden aangaf neem ik jullie mee naar het heideblauwtje. Het heideblauwtje staat op de rode lijst als kwetsbaar. Dit vlindertje legde ik vast in Dwingelderveld in Drenthe.

De foto’s zijn gemaakt met de bridgecamera in de macro-stand. Toch vind ik de scherpte/diepte minder mooi dan de foto’s die gemaakt zijn met een macro-objectief.