Tijdens onze fotokuier in Weinterper Skar vlogen er ook meerdere heideblauwtjes rond. Het lukte om een vrouwtje en een mannetje vast te leggen.
Zoals ik het vorige logje al schreef was er op de oever van het ven veel zonnedauw aanwezig. Ik speurde de zonnedauw af of er ook zonnedauw was met een interessante prooi. Plotseling zag ik tussen de vele zonnedauw iets blauws.
Toen ik inzoomde zag ik dat een heideblauwtje gevangen zat in de tentakels van de zonnedauw.
Het onfortuinlijke blauwtje leefde nog wel. Het vlindertje was echter al zover heen dat het niet meer loonde om het te bevrijden.
Schrijven met Licht 
Och arme, natuurlijk de wetten van de natuur. Mooie foto’s!
LikeLiked by 1 person
De harde wetten van de natuur zorgen er voor dat iedereen kan leven…. hoe dramatisch het in onze mensenogen ook lijkt. Wel mooie foto’s heb je.
LikeLiked by 1 person
ahhhhhhhhhhhhhh zielig hé, denk ik dan …… arm beestje….
ik zie ze tóch liever fladderen jetske 🙂
LikeLiked by 1 person
Wat leuk dat je het heideblauwtje man en vrouw hebt kunnen fotograferen. Ik vind het altijd zo moeilijk om ze te determineren, bij ons vliegen ze trouwens niet en dan is het lastig “oefenen”. Ja, zonnedauw heeft ook weer voedsel nodig…
LikeLiked by 1 person
Ohhh ja het is altijd een drama met de zonnedauw, Jetske…
Maar je heb het weer heel mooi vastgelegd en weergegeven !!
Lieve groetjes, Anna 🤗
LikeLiked by 1 person
Mooi! De zonnedauw vaart er wel bij, en dat is ook wat waard! 🙂
LikeLiked by 1 person
Ja… de echte natuur is wreed! De 1 zijn dood is de ander zijn brood.. daar misschien nog meer dan hier bij ons mensen.
X
LikeLiked by 1 person