Nachtvorst

Vannacht hadden we nachtvorst. Er lag een dun laagje rijp over de velden en een vliesje ijs op de sloten. Ik ging al op tijd met de camera op stap. Misschien was dit wel de laatste nachtvorst van dit seizoen.

Zonder verdere tekst neem ik jullie mee op deze korte wandeling. Oh ja, het transformatorhuisje staat scheef, het ligt dus niet aan de fotograaf.

De hoogstambrigade is vandaag bij ons te gast om de hoogstamfruitbomen te snoeien. De buurjongens plaatsen de nieuwe schutting. Het wordt dus hard gewerkt en het is een gezellige boel in onze tuin. Daarbij hebben we prachtig weer. Aan mij de schone taak om het een en ander op beeld vast te leggen.

Schade door nachtvorst

In onze tuin staan meerdere winterharde palmen. Een aantal palmen hebben toch schade opgelopen tijdens het wintertje medio februari.

We zitten al anderhalve maand in de meteorologische lente en nog hebben we te maken met nachtvorst. Eind van de middag maakte ik een rondje door de tuin met mijn macro-objectief. De Gunnera heeft te leiden van de nachtvorst.

De narcis is ten prooi gevallen aan de kou.

In onze achtertuin staat een grote magnolia. Deze boom zit vol met knoppen. De wind die maar blijft waaien vanuit het noorden staat pal op deze boom. De koude noordenwind in combinatie met de nachtvorst heeft gevolgen voor de bloemknoppen. Het lijkt erop dat de knoppen aan de noordkant meer schade hebben dan aan de zuidkant.

Ook bloemen van de Japonica hebben te leiden gehad van de nachtvorst.

Wat de nachtvorst voor gevolgen heeft voor onze hoogstamfruitbomen is nog even afwachten. Wij hoeven er niet van te leven. Ik heb te doen met de fruittelers die allerlei maatregelen moeten nemen om de bloesem te beschermen tegen de nachtvorst.

Een ijsvloertje in de Ecokathedraal

Vorige week maakte ik een wandeling door een winters Ecokathedraal in Mildam. Aan meerdere kanten wordt de Ecokathedraal begrensd door een slootje. Op het slootje lag een flinterdun ijslaagje.

Ik heb meerdere malen ingezoomd op het laagje ijs.

Op het moment van schrijven hebben we in ons land een serieuze winter. Een straffe oostenwind jaagt het sneeuw door onze tuin. Mijn wens is om de Ecokathedraal nog eens vast te leggen terwijl er een laagje sneeuw ligt. Die wens kan nu in vervulling gaan. Nu nog een geschikt moment vinden om er heen te gaan…

Vorst op het pad en in ganzenpas

Nadat ik de fotoserie had gemaakt van de ijsvogels op de oever van de Linde wandelde ik verder. Het pad was nog wit en daardoor glad door de nachtvorst. Het was dan ook veiliger om naast het pad te gaan lopen.

In het weiland rechts van het pad liepen verschrikkelijk veel ganzen. Het waren voornamelijk kolganzen en een enkele brandgans. De boer is zeker niet blij met zoveel ganzen in het weiland.

Even later kwam ik bij een hek met een veerooster. Links achter het hek bevond zich een klein strandje. Volgens het blauwe bordje op het hek is dat “Wiegers straantien”, oftewel het strandje van Wieger.

In de zomer zal het er vast gezellig druk zijn, nu viel er niets te beleven.

De lucht begon er dreigend uit te zien, daarom leek het me wijs om weer terug naar de auto te wandelen.

Toen ik die ochtend vroeg de eerste foto maakte was het -1 graad en voelde het als vrieskou. Toen ik aan het eind van de ochtend in de auto stapte was +1 en voelde het als waterkoud. De kou van de vroege ochtend voelde veel prettiger aan dan de kou aan het eind van de ochtend.

 

Schapen op de oever van de Reune

Op een mooie wintermorgen maakte ik een fotoserie van schapen in een licht berijpt weiland.

Deze schapen stonden achter een draadje op de oever van de Reune.

 

Toen ik daar zo stond te fotograferen aan de oever van de Reune vroeg ik mij af hoe het kwam dat de Reune hier zo breed was ten opzichte van het onooglijke slootje naast ons huis, slechts een paar kilometer verderop.

Ik ging op zoek. Al zoekende kwam ik achter steeds meer informatie, maar daarover vertel ik de volgende keer.

Het is winter

Voor de meteorologen en klimatologen begint de winter op 1 december. Het winterseizoen duurt precies drie kalendermaanden. De winter heeft zijn eerste speldenprikken uitgedeeld. Door de nachtvorst waren de weilanden ‘s ochtends wit bevroren. De bomen zijn nog steeds in herfsttooi. Naarmate er meer dagen met vorst komen  zullen ook de laatste herfstblaadjes ter aarde vallen.

Gelukkig hebben de schapen hun warme wolletje aan.