Nachtvorst

Vannacht hadden we nachtvorst. Er lag een dun laagje rijp over de velden en een vliesje ijs op de sloten. Ik ging al op tijd met de camera op stap. Misschien was dit wel de laatste nachtvorst van dit seizoen.

Zonder verdere tekst neem ik jullie mee op deze korte wandeling. Oh ja, het transformatorhuisje staat scheef, het ligt dus niet aan de fotograaf.

De hoogstambrigade is vandaag bij ons te gast om de hoogstamfruitbomen te snoeien. De buurjongens plaatsen de nieuwe schutting. Het wordt dus hard gewerkt en het is een gezellige boel in onze tuin. Daarbij hebben we prachtig weer. Aan mij de schone taak om het een en ander op beeld vast te leggen.

Rijp op de Woldberg

De kerstdagen zijn weer voorbij. Ik hoop dat jullie fijne dagen hebben gehad. Wij hebben het goed gehad. Mijn moeder zei dan altijd: “Het waren dagen met een gouden randje”. Het weer werkte ook goed mee. We hadden dan geen witte kerst maar de zonnige winterdagen waren een verademing. Vandaag is het helaas weer grijs. Ik neem jullie nog één keer mee naar vorige week woensdag. De dag waarop alles bedekt was met een laagje rijp. Zoals ik in het vorige bericht al schreef was ik op weg naar de Woldberg…

Ik wandelde naar de vennetjes.

Het was daar heerlijk rustig totdat de stilte werd doorbroken door vrouwenstemmen. Dat heb je met vrouwen, ze kunnen hardlopen en praten tegelijk. Al rennend riepen ze mij toe dat het er daar prachtig uitzag en dat heb ik volmondig beaamd.

De zon klom steeds hoger en wierp een rode gloed op de bomen aan de overkant van een ven.

Ik heb daar een tijdje heerlijk rondgestruind. Ik had bewust mijn macro-objectief meegenomen zodat ik kon inzoomen op de rijp.

Op een open stuk stond een heuse kerstboom…

…inclusief kerstballen met rijp.

Op weg naar de Woldberg

Afgelopen woensdag was ik al op tijd met de camera op stap. Bij de eerste stop maakte ik de foto’s die ik gisteren liet zien. De opkomende zon kleurde de lucht prachtig rood. Ik had als doel de Woldberg uitgekozen. Op weg daar naartoe reed ik over de Bergweg. Daar moest ik wachten op de trein naar Leeuwarden.

Ik maakte meteen van de gelegenheid gebruik om enkele foto’s te maken.

Iets verderop parkeerde ik nogmaals mijn auto en genoot van het prachtige landschap. Aan de horizon zie je de toren van de Grote of Sint-Clemenskerk van Steenwijk.

Terwijl ik daar stond kwam er een sprinter langs. Door rijp op de bovenleiding veroorzaakt de passerende een trein een vonkenregen. Op de foto zie je boven de trein het blauwachtige licht. Het is een bijzonder gezicht om te horen en te zien.

Het was heerlijk om op die mooie winterdag een wandeling te maken op de Woldberg.

Ik genoot volop van het wit berijpte landschap. Het ziet er dan gelijk een stuk mooier uit. Toch vind ik het lastig om de magische sfeer van dat moment vast te leggen op de foto.

Mooi om te zien zoals de randjes van de varens waren bedekt een dun laagje rijp.

Wordt vervolgd.

Rijp en ijs op zondagochtend

Op zondagochtend deed ik het gordijn open en zag een wit berijpt landschap en een mooie zonsopkomst. Binnen een kwartier zat ik in de auto. Direct wegrijden zat er niet in, want de autoramen zaten vol met ijsbloemen. (Foto is met telefoon gemaakt.)

Tegenwoordig haal ik het ijs van de autoramen door er koud water overheen te laten lopen. Als je daarna direct de auto start dan gaat dat meestal goed. Mijn eerste stop was aan de Hooiweg. De zon piepte door de wolken.

Aan de andere kant van de weg zaten in een weiland wel honderd koperwieken. Vanuit de auto maakte ik deze foto. Daarvoor moest ik wel maximaal inzoomen.

Even later parkeerde ik mijn auto bij De Meenthebrug. Op het Kanaal Steenwijk – Ossenzijl lag een mooi laagje ijs. Onderstaande foto’s maakte ik vanaf een reeëntrap.

Ik wandelde verder naar de vogelkijkhut.  Ook op dit petgat lag een laagje ijs. Na een half uurtje staren over het petgat hield ik het voor gezien. Er was geen leven te bekennen.

Ik wandelde terug naar de auto en vervolgde mijn weg over de Hogeweg. Daar maakte ik onderstaande foto’s. Een ijsvloer omzoomd door goudgeel riet dat is wat het schaatsen in de Weerribben zo fantastisch maakt. Ik hoop dat het er dit winter nog van komt.

Wordt vervolgd. 

Rijp

Zolang we in de wintermaanden zitten en er geen sprake is van winterweer plaats ik hier een winterfoto uit het archief. Op 4 december in 2016 was alles bedekt met rijp. Het was een schitterende ochtend. Deze foto is gemaakt nabij de Hunebedden in Havelte.