Sunset

Een zonneharp en zonsondergang

/ Jetskefotografie / 11 Comments

Onderstaande serie had ik nog in mijn archief. Deze serie maakte ik aan het einde van de dag waarop Jan en ik diverse kerken hadden bezocht. Het laatste dorp wat we op die dag bezochten was Jorwerd. Zie deze serie. Vanuit Jorwerd reden we via binnenwegen terug naar het huis van Jan en Aafje. In de buurt van Grou heb ik de auto aan de kant van de weg geparkeerd zodat we in alle rust een aantal foto’s konden maken van de mooie zonneharpen.

Onze volgende stop was in de buurt van Goëngahuizen.

Terwijl we onze weg vervolgden hadden we geen zicht op de ondergaande zon, want deze hadden we achter ons. Dat was voor mij een reden om een afslag te nemen naar links zodat we wellicht beter zicht kregen op de lucht en de ondergaande zon. We waren aangekomen bij It Eilân. We parkeerden de auto en liepen min of meer op een drafje naar de brug. Want als de zon eenmaal zakt dan gaat het rap.

Vanaf de brug hadden we wel een prachtig uitzicht, maar geen zicht op de ondergaande zon.

Daarvoor moesten we verder wandelen naar het eiland. Daar vonden we een plekje waar we de zon zagen ondergaan.

…

Het was misschien niet de ideale plek en geen spectaculaire zonsondergang toch vonden we dit een mooie afsluiting van een geslaagde dag.

Zonsondergang op Kreta

/ Jetskefotografie / 10 Comments

Ik vind het mooi om zonsopkomsten en zonsondergangen te zien en te fotograferen. Met name tijdens de vakanties aan zee. Tijdens de vakantie op Kreta hadden we zicht op het noorden, dus een zon zien opkomen uit of ondergaan in de zee zat er deze keer niet in. De eerste week van de vakantie hadden we mooi zonnig en stabiel weer. Dat leverde geen mooie gekleurde luchten op. Op de zevende dag van de vakantie was dat anders. Vanaf ons balkon keek ik naar het westen en zag daar de lucht mooi kleuren. Vol verwachting wandelde ik met de camera naar de kust.

Ik werd niet teleurgesteld in mijn verwachtingen. Het was een kleurrijke zonsondergang.

Klik de foto’s aan voor groot formaat.

Deze kleurrijke zonsondergang was de voorbode voor een weersomslag, maar daarover later meer…

Rook in de ribben

/ Jetskefotografie / 14 Comments

Vanaf Blankenham reden we via de buurtschappen Baarlo en Nederland naar de Rietweg. Aan de Rietweg hoopten we watervogels te zien en te fotograferen. Er wachtte ons daar een onaangename verrassing, de waterberging stond door de droge zomer zo goed als droog en er was geen watervogel te zien.

Na het bovenstaande bezoek heeft het een aantal malen serieus geregend. Een aantal dagen later ging ik weer een kijkje nemen bij de Rietweg. Er stond weer water en de watervogels konden weer pootje baden zoals de blauwe reiger en de groenpootruiters.

Terwijl ik de vogels fotografeerde hoorde ik in de verte een brandweerauto. De brandweerauto reed over de Blokzijlseweg en kwam vanaf Blokzijl. De brandweerauto verliet de Blokzijlseweg en reed vervolgens over Wetering west. Bij de kruising sloeg de brandweerauto af naar mijn richting. Ik was daar verbaasd over omdat de brandweerauto vanaf Blokzijl richting Nederland een omweg had genomen.

Ik ben geen ramptoerist, maar besloot toch maar even te kijken waar de brandweerauto naar toe ging. In de buurtschap Nederland reed de brandweerauto het zandpad op. In de verte zag ik drie grote rookpluimen. En waar rook is, is vuur… moeten voorbijgangers hebben gedacht die de brandweer hebben gewaarschuwd.

Even later kwam er versterking in de vorm van een tweede brandweerauto en een brandweerquad. Het zag er allemaal wel serieus uit. Tijdens het rietmaaiseizoen wordt er dagelijks afval verbrand in het rietland. In periodes van droogte is dat verboden. Op het moment dat het brandde zaten we in natuurbrandrisico, fase 2.

Zo vanuit de verte leek er niet veel activiteit bij de rookpluimen. Even later spraken we de ´brandstichter´, tevens eigenaar van het rietland. Hij dacht dat het geen kwaad kon om een drietal bulten met afval door zomermaaien in de brand te steken. In de regel weten die mannen ook wel wat ze doen, maar voorbijgangers dachten daar anders over en waarschuwden de brandweer. Het werd zoetjesaan donker, voor mij tijd om naar huis te gaan.

‘s Avonds aan het Nuldernauw

/ Jetskefotografie / 10 Comments

In de loop van een vakantiedag besloot ik om een zonsondergang te fotograferen bij strand Horst. Echter in de loop van de middag trok de lucht steeds verder dicht. Ik vroeg me ernstig af of het wel een mooie zonsondergang zou worden. Toch ben ik wel gegaan. Ik had er geen spijt van want het was er heerlijk toeven aan het Nuldernauw.

Tijdens de dagen met tropische temperaturen is het druk aan strand Horst en strand Nulde. Dat hadden we al een keer gezien toen we er overdag langs fietsten. Maar ook op de avond is er nog volop vertier aan, in en op het water.

Nadat ik een tijdje bij strand Horst op het strand had gezeten ben ik doorgefietst naar strand Nulde. Ook daar heb ik een tijdje aan het water gezeten. De zon zakte onzichtbaar verder. Ik had niet de illusie dat het spectaculairder zou worden dan dit. Ik besloot terug te fietsen naar de camping.

Ik was al bijna bij de camping toen ik achterom keek en toen zag ik dit. Toch te vroeg weggegaan bij het Nuldernauw. Tsja, weet dat maar eens van tevoren…

De Ermelosche heide

/ Jetskefotografie / 11 Comments

Een van de fietstochten tijdens de vakantie voerde ons naar de Ermelosche heide. Het was midden op een onbewolkte zeer warme dag. Het licht was keihard en foto’s nemen op dat moment was geen optie. Daarom besloot ik om ‘s avonds opnieuw naar de heide te gaan…

Vanaf de parkeerplaats wandelde ik de heide op. De zon stond nog hoog dus ik zou nog wel wat geduld moeten hebben. Het was er gezellig druk op de heide. Meerdere mensen maakten een wandeling over de heide. Ook joggers en mountainbikers waren volop bezig met het bedrijven van hun sport.

In deze tijd van het jaar is de heide op z’n mooist. Toch is goed te zien dat de heide te kampen heeft met de enorme droogte. Vooral de stukken die volop in de zon staan zijn al bruin geworden. Vanwege de aanhoudende droogte zullen veel jonge heideplanten afsterven, vrezen natuurbeheerders. Vanwege hun nog kleine wortels zijn de jonge plantjes, die eind vorig jaar of dit jaar zijn ontkiemd, extra kwetsbaar.

Omroep Gelderland schrijft over een ‘aangeslagen heide’. Op deze site kun je een filmpje zien van de, door droogte aangeslagen, heide. Het filmpje is gemaakt is met een drone.

Ik heb het hier vast al eens vaker geschreven, maar ik ben geen ‘bosmens’. Dat wil niet zeggen dat ik niet van bomen houd, dat is weer wat anders. Het punt is dat ik graag van mij af wil kijken. Ik voel mij comfortabeler en veiliger op een open vlakte dan in een bos. Het was overigens wel een weldaad om bij 30 graden een fietstocht te maken door het bos, dat dan weer wel…

Op die avond maakte ik een fikse wandeling over de heide. Ondertussen stond ik regelmatig stil om te genieten van het mooie uitzicht. Onder deze boom heb ik een tijdje zitten te genieten. Het was ook wel even fijn om de zware bepakking even af te doen.

Bij deze boom heb ik een tijdje staan te genieten. In het licht onder de boom dansten veel insecten. Vogels probeerden deze insecten te vangen. Het is me niet gelukt om dit prachtige schouwspel goed op de foto te krijgen.

De ondergaande zon kleurde de heide prachtig paars/rood.

Ook de boom kreeg een rode gloed door de ondergaande zon.

Zonsondergang bij de koeien

/ Jetskefotografie / 10 Comments

Toen ik na de wandeling bij het witte bruggetje op de Wetering weer arriveerde in ons dorp zag ik dat de lucht mooi kleurde. Ik stopte bij een weiland met koeien. De dames stopten direct met grazen en keken nieuwsgierig wat ik kwam doen.

Het volgende moment draaiden ze zich en masse om…

…en gingen er al rennend vandoor.

Vanaf grote afstand hielden ze mij opnieuw nauwlettend in de gaten.

Uiteraard had ik geen kwade bedoelingen, het ging mij om de mooi gekleurde lucht.

Drieteenstrandlopers bij zonsondergang

/ Jetskefotografie / 13 Comments

Op de avond van de tweede dag op Texel ging ik samen met de jeugd naar het strand bij Paal Twaalf. Op dat strand fotografeerde ik vorig jaar de drieteenstrandlopers en ik had de jeugd enthousiast gemaakt over het gedrag van deze vogeltjes.

We wandelden langs de vloedlijn. Ik speurde naar de drieteenstrandloper, maar zag ze niet. Ik was al bang dat ik de jeugd tevergeefs mee had getroond om deze koddige vogeltjes te bekijken.

En toen kwamen ze toch onverwachts aangevlogen. Ze landden even verderop op het strand.

Zoals gebruikelijk had ik meerdere camera’s, objectieven en mijn rugtas mee. Om mijn handen vrij te hebben gaf ik de Canon 5D met zoomlens aan de jeugd. Dat vonden ze geen probleem, want ze zijn vervolgens alle drie helemaal los gegaan met het maken van portretfoto’s. Ze hadden mij ook een paar keer in het vizier…

En ik heb mij uitgeleefd op de drieteenstrandlopers. Op die bewuste avond bestond het hoofdgerecht uit kwal.

Maar ook de andere gerechten van het verrassingsmenu gingen er prima in.

Ik was goed voorbereid door mijn kniebeschermers mee te nemen op vakantie. Het is niet zo’n charmant gezicht. Ik kreeg er meerdere opmerkingen over van mensen die het toch wel slim vonden.

Door hun gedrag vind ik het zulke koddige vogeltjes. Ze zoeken hun voedsel langs de waterlijn. Ze rennen dus steeds mee met de aanrollende en terugtrekkende golven.

Ik kan daar tijden van genieten. En dat ik genoten heb is wel te zien aan mijn stralende gezicht.

De zon zakte steeds verder. Het was zo langzamerhand te weinig licht om nog acceptabele foto’s te kunnen maken van de snelle lopertjes.

De jongelui hielden het voor gezien en wandelden richting strandtent om op het terras wat te drinken. Even later voegde ik mij bij hen. Weer een dag met een gouden randje…