In onze tuin zijn vele vogels op zoek naar een plekje om te broeden.
Maar niet ieder onderkomen is geschikt voor de belangstellende.
Wat gaat het worden, een verbouwinkje of een andere woning zoeken?
Dit gaat niet passen…
Tuin
Sneeuw op zondag
Op zondag 7 februari hadden we dan toch de eerste serieuze sneeuwdag. Een straffe oostenwind joeg de sneeuw door onze tuin.
Vanwege code rood en het advies om vooral niet de weg op te gaan als het niet noodzakelijk is besloot ik met de camera een rondgang door onze tuin te maken.
Tuinvogeltelling en de terreur van de merel
In het kader van de tuinvogeltelling richt ik dit weekend mijn blik eens op de vogels in onze voortuin. Een vogeltelling is natuurlijk een momentopname, maar toch geeft het een beeld over de aanwezige vogels in de tuin.
Die momentopname wordt in onze tuin beïnvloed door de aanwezigheid van de merel. Als de merel in de buurt is dan blijven de andere vogels noodgedwongen uit de buurt. De merel, in dit geval een vrouwtje, duldt geen andere vogels binnen een cirkel van vier meter.
Zoals we in de wereld regelmatig zien, wordt het beeld dus bepaald door de terreur van de minderheid…
Er is genoeg voor iedereen, maar schijnbaar denkt zij er anders over. Ze is drukker met het wegjagen van andere vogels dan dat ze bezig is met het eten.
Een platbuik bovenin de vijgenboom
We genieten enorm van onze tuin en vijver. Aan de rand van onze vijver staat een 3 meter hoge vijgenboom.
De vijgenboom heeft dit jaar vorstschade opgelopen door de pittige late nachtvorsten. Gelukkig had dit geen nadelige gevolgen voor de groei van de vijgen.
Op Hemelvaartsdag zat bovenin de vijgenboom een libel. Met de Nikon zoomde ik in op de libel.
Het was een platbuik, een vrouwtje. Heeft één van jullie een idee waarom de uiteinden van de vleugels donker zijn? Ik heb op internet gezocht, maar kon het niet vinden.
De groenling poseert
De groenling is een vogel die we veelvuldig zien bij onze voedertafel. Het is op zich dan ook geen ‘bijzondere’ vogel voor op mijn weblog. Toch krijgt deze groenling hier wel een plekje, omdat hij zo mooi bleef poseren. De groenling deed zich eerst tegoed aan het lekkers op de voedertafel.
Nadien zat de groenling een tijdje bovenop het hekwerkje.
Ik ben al blij als ik in een serie één of twee foto’s kan laten zien waarbij het lichtpuntje in het oog aanwezig is. Deze groenling zat echter zo mooi met het kopje in de zon dat op alle foto’s het lichtpuntje in het oog aanwezig was. Uiteindelijk kreeg de groenling gezelschap van een koolmeesje.
Boomklever
Dit voorjaar is een paartje boomklever een vaste gast in onze voortuin. We zijn er blij mee. De boomklever dronk hier uit de waterschaal. Tijdens de periode met volop zon en langdurige droogte moest de waterschaal dagelijks worden bijgevuld.
Klik op de foto voor groot formaat.
De boomklever werd als eerste ontdekt door mijn eega. De Nikon bridgecamera staat standaard klaar in de woonkamer. Zodra mijn eega of ik de boomklever zien dan grijpt een van ons de camera en doen we een poging om het snelle vogeltje vast te leggen. In onze voortuin staat een voedertafel die afgedekt is in verband met de ekster en kraaien. Speciaal voor de vogels die het liefst van de grond eten strooien we ook voer op de grond. De boomklever heeft voorkeur voor zonnepitten en het maakt hem niet uit of hij die van de grond of van de voedertafel moet pikken. De boomklever pikt de zonnepit en neemt deze dan mee om vervolgens vast te klemmen in de schors van een grote boom om deze daar op te eten.
Op een dag liep mijn eega met de camera door de voortuin en toen kwam de boomklever foerageren op de perenboom. Het is hem gelukt om het vogeltje op de foto vast te leggen. Boomklevers lopen zowel omhoog als omlaag over een boomstam dat in tegenstelling tot boomkruipers. Boomkruipers lopen alleen naar boven.
Hierbij nog twee tips als je het lastig vindt om de namen uit elkaar te houden. De boomkRuiper doet dat in een Rondje om de boom, dus in een spiraalvorm en de boomkLever gaat in een rechte Lijn omhoog. De boomkRUIper is bRUIn en de boomKLEver heeft KLEur.
Atalanta op bloesem
Een Vanessa atalanta oftewel atalanta, admiraal, nummervlinder of schoenmaker.
Het is een van de meest algemeen voorkomende vlinders in ons land en dan vooral in de hoog- en nazomermaanden. In de zomer zien we de vlinders het meest op onze vlinderstruiken en in het najaar doet de vlinder zich tegoed aan de peren die op de grond zijn gevallen.
Het is echter de eerste keer dat ik een atalanta op de bloesem van de kersenboom zag.
De atalanta is van oorsprong een trekvlinder. Door de zachte winters zien we deze vlinder de laatste jaren steeds vaker hier blijven. Ze hebben geen winterslaap en dat betekent dat ze als het koel en bewolkt is, stil zitten, maar dat ze, als het wat warmer en zonnig is, tevoorschijn komen en op zoek gaan naar brandstof.
Vogels tussen de bloesem
In onze tuin staan 16 hoogstam fruitbomen. Op dit moment staan de perenbomen en kersenbomen volop in bloei. De appelbomen komen er iets achteraan.
Het leek me leuk om een fotoserie te maken van de vogels tussen de bloesem. Enkele foto’s heb ik vanuit de woonkamer genomen, andere foto’s vanuit de tuin. Het viel nog niet mee om de vogels vast te leggen, als ik eraan kwam met de camera gingen ze er in de regel snel vandoor. Het was een mooi tijdverdrijf voor de zondagmiddag.
Rond de bloesem van de fruitbomen zitten vele insecten. De insecten zijn blij met zoveel bloesem in de tuin en wij zijn op onze beurt weer blij met deze bestuivers. De vogels zijn vervolgens weer blij met de insecten, je ziet ze dan ook nauwgezet de bloesem bij langs gaan op zoek naar een smakelijk hapje. Op onderstaande foto lijkt het erop dat deze insect de dans is ontsprongen.
Deze koolmees zat tussen de bloesem van de appelboom.
Er nestelen meerdere koolmezen in de nestkastjes in onze tuin.
Gisteravond, tijdens zonsondergang kwam zowaar de groene specht een bezoek brengen aan onze perenboom. De groene specht heeft zijn nest in een populier op een perceel grenzend aan onze tuin. We horen de specht veelvuldig, maar vastleggen is een tweede. Ze zijn nogal snel en schichtig. Gisteravond zat de specht verscholen achter de takken. De warme kleuren van de zonsondergang werkten mooi mee. Vanuit de woonkamer heb ik er enkele foto’s van gemaakt. Doordat de specht zat verscholen achter de takken zijn ze helaas niet goed gelukt. Onderstaande foto is nog redelijk. Het gaat dus om het idee.
Bonte vliegenvanger
In onze tuin heb ik afgelopen week de bonte vliegenvanger gespot. Als ik op deze site kijk dan denk ik dat het een vrouwtje was. Ze verkende het nestkastje. Dit nestkastje hangt aan de perenboom in onze voortuin. De perenbomen staan op dit moment volop in bloei. De bloesem trekt weer vele insecten en daar profiteren de vogels weer van.
Vervolgens zat het vogeltje een korte tijd bovenop het kastje en verkende de omgeving. De foto’s zijn gemaakt vanuit de woonkamer. De Nikon bridgecamera ligt al standaard voor het grijpen zoveel moois komt er momenteel voorbij in onze tuin.
Een voorganger is al eens druk bezig geweest om de voordeur te vergroten. Ik hoop wel dat deze bonte vliegenvanger de woning nu nog goedkeurt.
Bijen en blauwe druifjes
In onze tuin hebben we naast het terras een verhoogde border. In deze tijd van het jaar bloeien daar de blauwe druifjes. Terwijl ik daar heerlijk in het zonnetje lekker zat ‘af te schalen’ (in ziekenhuis zijn we aan het opschalen) zag ik dat de blauwe druifjes druk werden bezocht door de bijen. Ik haalde mijn camera met het macro-objectief op en ging er eens lekker voor zitten. Een bij streek neer op, de door de zon verwarmde, muurtje. Op de computer zag ik dat het arme beestje onder de mijten zat.
De bijen gingen nauwgezet ieder bloemetje bij langs om nectar te verzamelen. Ik koos deze keer voor een iets grotere scherpte/diepte en een korte sluitertijd. Ik wilde namelijk de bijen al vliegend vastleggen en dat lukt beter met de bovengenoemde instellingen. In de serie na onderstaande foto laat ik de bijen in vlucht zien.
Het was vandaag bij uitstek een prachtige dag om samen met mijn fotomaatje eropuit te gaan, bijvoorbeeld naar het rietland van Klaas Jan. Maar helaas zit dat er vanwege Covid-19 niet in. Gezamenlijke fotokuiers zijn op dit moment niet verantwoord. Omdat ik door mijn werk in de zorg veelal niet meer dan 50 cm verwijderd ben van mijn patiënten is de kans op besmetting groter. Ook al heb ik zelf nog geen ziekteverschijnselen ik kan het virus al wel bij mij dragen. Ik moet er dan ook niet aandenken dat Jan met zijn MS door mij besmet zou raken…
Jan heeft op zijn weblog treffend en mooi omschreven hoe onze gezamenlijke fotokuiers tot stand is gekomen en hoe de fotokuiers zijn uitgegroeid tot een mooie vriendschap. Deze vriendschap is er niet alleen tussen Jan en mij, ook met Aafje is er een warme vriendschap ontstaan. Met enige regelmaat praten we dan ook met z’n drieën gezellig bij.
En inderdaad… de liefde voor de macro-fotografie heb ik van Jan geleerd. Toen ik dat ontdekte ging er een wereld voor mij open.
Schrijven met Licht 