Vandaag ga ik weer verder met de serie aan het Wad bij Zwarte Haan.

Terwijl ik bovenstaande foto maakte was Jan er even bij gaan zitten. Hij was aan de praat geraakt met een paar wandelaars.

Even later voegde ik mij bij hen. Ze noemden zichzelf Pelgrims. Vol enthousiasme vertelden ze over hun pelgrimstochten. Een van de tochten was naar Santiago de Compostela. Ook vertelden ze over pelgrimstocht het Jabikspaad oftewel het Jacobspad. Het Jacobspad loopt vanaf de Jacobus de Meerderekerk in het Friese Uithuizen naar het Overijsselse Hasselt. Vandaar kunnen mensen verder lopen op de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella in Noord-Spanje.


Het Jabikspaad wordt bewegwijzerd met een gele wulk op een helderblauwe ondergrond. De ‘wulk’ is een schelp van een van de grootste huisjesslakken in de Noordzee. Ook op de Friese Waddenzeekust kan deze worden gevonden. De wulk wordt ook wel ‘kinkhoorn’ genoemd. In het Fries noemt men deze schelp een ‘hulk’. De wulk is een roofslak, een weekdier dat kwetsbaar is bij vervuiling van het zeewater. De wulk staat symbool voor vele zaken. Op deze site kun je er alles over lezen.

Pelgrimage had van oorsprong een spiritueel doel. In onze tijd is de opleving van de pelgrimage een voortzetting van de romantische beleving. Het katholiek -christelijke- is nog meer op de achtergrond geraakt. De pelgrimage wordt verstaan als een intensieve wijze van leven; dicht bij het lichaam, dicht bij de natuur. Levensweg en pelgrimsweg worden met elkaar verbonden. Men maakt de pelgrimage naar Santiago ook als overgangsrite: van studententijd naar beroepsleven, van beroepsleven naar pensionnering, of na een diep ingrijpende ervaring van bijvoorbeeld ziekte of scheiding. Men neemt de pelgrimsstaf op om tot een nieuwe levensoriëntatie te komen. Bron is deze pagina.


Ook Jan fotografeerde de pelgrims die hun weg vervolgden. De bank op onderstaande ter nagedachtenis aan de Friese PvdA-politica Anita Andriesen. Andriesen werd geboren in 1957 en groeide op in Sint Annaparochie. Andriesen zette zich in voor het behoud van de kwaliteit van de ruimte van het Friese landschap.

Op deze site en deze site kun je lezen over het kunstwerk en over de Anita Andriesenprijs. Op een plaquette onderaan de Waddendijk staat een verhaal over Anita Andriesen. Deze tekst is in het Bildts/Fries.

Wordt vervolgd.
die hebben nog een eind te gaan Jetske
knappe foto van Jan
prettige zondag
LikeLiked by 1 person
Dat zal Jan ook vast leuk vinden om te lezen. 😃
LikeLike
De pelgrims bewonder ik voor hun doorzettingsvermogen om de eindeloze tocht te kunnen maken. Het beeld rechts op de 2e foto is ook van een doorzetter, zeer zwaar werk dag in dag uit.
LikeLiked by 1 person
Ik heb daar ook bewondering voor.
Op dat beeld kom ik morgen terug.
LikeLike
Willy heeft wel gelijk, vind ik, vooral mijn rode vest doet het weer goed op je foto’s.
Verder heb je er weer een mooi informatief logje van gemaakt. Het was gezellig om daar nu eens wat een ander gesprek te hebben. Meestal blijft het beperkt tot weer en landschap, maar we rolden ditmaal van het één automatisch in het ander.
LikeLiked by 1 person
Je rode vest doet het altijd goed. 😃
We hadden allen genoeg stof om te praten.
LikeLiked by 1 person
Je moet er doorzettingsvermogen voor hebben en goede benen en rug. Mooi verhaal.
LikeLiked by 1 person
mooi jetske, santiago de compostella, was ook mijn droom, om dat nog eens te doen
maar nu met deze knietjes…. is die droom ook vervlogen..
LikeLiked by 1 person
Zo blijkt maar weer, dromen moet je niet te lang uitstellen. 😊
LikeLike
mooi verslag en serie heb je hier weer gemaakt, mooi die foto van Jan bij die bank
LikeLiked by 1 person
In z’n rode vest geeft hij mooi wat kleur aan de serie. 😃
LikeLiked by 1 person