Onze lieve vader…

Vandaag, 20 september is de geboortedag van mijn vader. Een eeuw geleden werd hij geboren. Bijna een kwart eeuw geleden is hij van ons heengegaan. Hij was een hele lieve vader en opa. De oudste kleinkinderen hebben hem nog gekend. Ik had dat onze kinderen ook zo graag gegund. Gelukkig kennen ze wel de verhalen en houden ze daardoor ook veel van hem…

❤️

Ik heb zoveel respect voor onze ouders. Onderstaande foto is gemaakt in de periode toen onze ouders binnen een half jaar tijd, twee kinderen verloren. Mijn zus en ik bleven met z’n tweetjes over. Ondanks het enorme verdriet gingen ze niet bij de pakken neerzitten. Ze zijn er altijd voor ons geweest. Hun geloof en hun positieve karakter hield ze staande…

Mijn vader was samen met mijn moeder brugwachter. Daarnaast was mijn vader rietteler. Ik ging graag met hem mee naar het rietland.

Een betere en lievere vader hadden we ons niet kunnen wensen.

17 thoughts on “Onze lieve vader…

    • Dank je, Pedro. Ik zou graag weer met hem willen praten. Herinneringen ophalen. Dingen delen. Dat komt wellicht omdat ik zelf ouder wordt en anders in het leven sta dan bijvoorbeeld dertig jaar geleden.
      Gelukkig hebben we de dierbare herinneringen nog. ❤️

      Liked by 1 person

  1. Een prachtig eerbetoon aan je vader/ouders. Zo herkenbaar eigenlijk…ik zou ook zo graag nog eens met mijn ouders praten, vragen stellen enz. Maar het is toch erg fijn om goede herinneringen te hebben aan je jeugd.

    Liked by 1 person

  2. Oh jetske toch…. wat vreselijk voor je ouders om 2 kinderen te verliezen… waren ze ziek, of een ongeluk??
    voor jullie als kind ook erg heftig,
    Ja heel fijn dat het zo’n lieverd is, dat zie je ook aan hem,
    ze worden nooit vergeten hé.. soms lijkt het wel alsof het missen steeds groter wordt, naarmate jezelf ouder wordt,

    Liked by 1 person

  3. Ik las je post een maand en een dag geleden, op de 20 september terwijl ik bij de kerk in Hoenderloo foto’s aan het maken was. Ik kreeg een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen.
    Ik wilde reageren, maar op zo’n klein schermpje en er even over kunnen nadenken hoe het te schrijven kostte tijd. Bij wederom lezen krijg ik weer die brok en die tranen.
    – 100 zou hij zijn geworden, die raakt uiteraard dubbel
    – het verlies van twee kinderen en voor jullie als zussen, een broer en zus is en blijft heftig. Het doet wat met je, met jullie en nog steeds denk ik en bij het lezen met mij ook weer.

    Mooie sprekende foto’s van je vader en moeder. Ook ‘die twee dochters’ waarbij de jongste op dat moment, denk ik jij was, straalt de ondeugendheid er van af.
    De jonge vrolijke onbevangenheid is zichtbaar. De eerste foto doet mij denken aan de fotograaf Stephan Vanfleteren. Een prachtige zwart wit beeld, wat vaag maar dat maakt het juist mooi!. Ook de laatste foto is een om trots op te zijn, ( uiteraard die anderen ook) Deze is zo mooi qua beeld en toonzetting, prachtige kleuren en een mooi portret van je vader! Knap gedaan dat je het deelt.

    Liked by 1 person

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.