Een gedicht en zandbijen in de Tjongervallei

Op die prachtige zondagmiddag waarop ik de holwortel met insecten en de ooievaars had gefotografeerd had ik nog een ander doel. Ik wilde namelijk de heikikker wel eens met eigen ogen zien. En het liefst een blauwgekleurd mannetje. Voor locaties in de buurt raadpleegde ik Waarneming.nl. En zo gebeurde het dat ik drie kwartier later mijn auto parkeerde op een zandpad in de Tjongervallei. Ik was aangekomen bij natuurgebied de Kiekenberg.

Wat al snel in het oog sprong was de enorme zwerfkei. Op die zwerfkei is een gedicht geplakt wat geschreven is door Geart Jabiks van den Berg. Geart Jabiks, dichter, natuurmens en historicus woonde in de Tjongervallei. Op deze site kun je over hem lezen. Op de zwerfkei is alleen de eerste helft van het gedicht beschreven, de anticlimax in het tweede deel heeft men achterwege gelaten. Op deze pagina kun je het complete gedicht in het Fries en de vertaling lezen.

Dit verhaal van Geart Jabiks kwam daar verrassend op mijn pad, maar daar kwam ik eigenlijk niet voor. Ik kwam voor de heikikker. Op internet had ik mij verdiept in het geluid van de heikikker. Het geluid dat de mannetjes in de voortplantingstijd maken wordt wel omschreven als een klokkend geluidje dat klinkt als een onder water gehouden fles waaruit de lucht ontsnapt. Op dit filmpje is dat mooi te horen. Die voorkennis leek mij wel handig bij het zoeken. Ik wandelde naar de grote plas op zoek naar de heikikker. Hoe ik ook speurde en aandachtig luisterde, ik zag en hoorde geen heikikker.

Ik wandelde terug richting de auto. Bij de picknicktafel raakte ik aan de praat met andere fotografen. Terwijl we daar stonden te praten wezen ze mij op tientallen bijen die vlak boven de grond vlogen. In de grond zaten allemaal gaatjes. Het waren zandbijen. Met 78 bekende exemplaren zijn de zandbijen, de Andrena’s, de grootste groep van de Nederlandse wilde bijen. Zie deze site. Ik denk dat dit de grijze zandbij was. Hoewel ik de wetenschap op dat moment niet had leerde ik later dat zandbijen geen angel hebben. Ze zijn dus ongevaarlijk. Deze serie is gemaakt met het 100 mm macro-objectief.

11 thoughts on “Een gedicht en zandbijen in de Tjongervallei

  1. Reeds toen was men zich reeds bewust wat men onze prachtige natuur aandeed, het gedicht illustreert dit perfect.
    Anderzijds is het gebied dus nu wel een natuurgebied geworden en dat is dan weer de mooie kant van het verhaal.
    Wel geen heikikker maar toch mooie foto’s van de grijze zandbijen. Een soort die ik bij mijn weten nog niet gezien heb.
    Jammer van de kikkers, misschien een goede reden om nog eens terug te keren op een later tijdstip.

    Liked by 1 person

    • Deze man, de dichter had daar zeker oog voor. Gelukkig probeert men nu te redden wat er te redden valt.
      De grijze zandbij daar was een leuke verrassing.
      De heikikker vond ik wat later op de middag op een andere locatie. Vandaag leerde ik dat ik voor de blauwe verkleuring bij de paring net wat eerder in het jaar moet zijn.

      Liked by 1 person

  2. Mooi gedicht en een mooi verhaal rond Geart Jabiks.
    Jammer dat je de blauwgekleurde heikikker niet mebt gevonden. Maar j hebt wel mooie foto’s van de grijze zandbij gemaakt. Heb je de roodharige wespbij er niet bij in de buur gezien? Ze hielden zich op de Merskenheide altijd bij elkaar in de buurt op. De wespbij rooft graag de holletjes van de zandbij leeg, heb ik begrepen.
    Noflike Peaske!

    Liked by 1 person

  3. Holwortels, vliegende hommels en bijen een zwerfkei en zandbijen, weer een prachtige oogst die dag. Grijze zandbijen heb ik nog niet eerder gezien. De 100mm macro is een pracht lens en haarscherp !

    Liked by 1 person

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.