Kerstfeest

Ieder jaar is er in Steenwijk een kerstwandeling. Dit jaar was de wandeling op 17 december. Ook onze kerk had de deuren opgesteld. Vanwege de kerstwandeling werd voor ieder kerkraam een decoratie gemaakt. Met deze decoraties werd het kerstverhaal uitgebeeld. De decoraties zijn gemaakt door leden van de kerk. Families en interessegroepen gingen met elkaar aan de slag. Prachtig om te zien hoeveel creativiteit er is binnen de gemeente. Hieronder heb ik foto’s van een aantal raamdecoraties geplaatst.

Ook onze interessegroep, fotografie deed mee. Het thema wat wij mochten uitbeelden was: ‘De herders in de stal’ uit Lucas 2 vers 16. We kozen voor een compilatie van foto’s gemaakt door de leden van de groep. Daarbij hebben we ons niet beperkt tot de herders in de stal, maar hebben we het breder getrokken. Bovenaan is het nacht. In het midden zijn de herders en de schapen in het veld. Onderaan zijn we in de stal, waar kindje Jezus in de kribbe ligt.

Voor mijn bijdrage ben ik naar het huis met stal van mijn nichtje gereden. Ik zou daar wellicht de ‘ingrediënten’ vinden voor mijn bijdrage. De pop van de kinderen wikkelden we in een jutezak. Mijn achternichtje wandelde eerst even met ‘kindje Jezus’ door de woonkamer.

Vervolgens gingen we met z’n drieën naar de stal. Op het moment van fotograferen stonden er geen schapen in de stal, die foto’s heb ik dus uit het archief gehaald. Met Photoshop heb ik een herder in de stal geplaatst. We vonden in de stal een lege kribbe en stro. Daarvan maakten we een bedje voor de baby. Mijn nichtje beeldde Maria uit. Uiteraard kwam mijn achternichtje ook kijken bij ‘kindje Jezus en moeder Maria’.

Allen, gezegende kerstdagen gewenst. ❤️

Op weg naar de Woldberg

Afgelopen woensdag was ik al op tijd met de camera op stap. Bij de eerste stop maakte ik de foto’s die ik gisteren liet zien. De opkomende zon kleurde de lucht prachtig rood. Ik had als doel de Woldberg uitgekozen. Op weg daar naartoe reed ik over de Bergweg. Daar moest ik wachten op de trein naar Leeuwarden.

Ik maakte meteen van de gelegenheid gebruik om enkele foto’s te maken.

Iets verderop parkeerde ik nogmaals mijn auto en genoot van het prachtige landschap. Aan de horizon zie je de toren van de Grote of Sint-Clemenskerk van Steenwijk.

Terwijl ik daar stond kwam er een sprinter langs. Door rijp op de bovenleiding veroorzaakt de passerende een trein een vonkenregen. Op de foto zie je boven de trein het blauwachtige licht. Het is een bijzonder gezicht om te horen en te zien.

Het was heerlijk om op die mooie winterdag een wandeling te maken op de Woldberg.

Ik genoot volop van het wit berijpte landschap. Het ziet er dan gelijk een stuk mooier uit. Toch vind ik het lastig om de magische sfeer van dat moment vast te leggen op de foto.

Mooi om te zien zoals de randjes van de varens waren bedekt een dun laagje rijp.

Wordt vervolgd.

Roeiles

Gestimuleerd door haar tante (mijn zusje) zit onze dochter sinds kort op roeien. Als je op roeien gaat dan betekent dat automatisch dat je les volgt. Onze dochter is bezig met de basiscursus. Volgens ingewijden heeft ze talent en heeft ze de slag al goed te pakken. Op een mooie avond mocht ik een fotoserie maken bij de roeivereniging. Behalve dat het voor mij heel leuk was om het mee te maken en te fotograferen gebruikt de vereniging de fotoserie voor op social media.

Ik kreeg eerst een rondleiding door het mooie en goed verzorgde clubhuis.

De roeiers kiezen in overleg met de instructeurs welke boot ze gaan pakken. Bepaalde boten worden gereserveerd via de site van de vereniging. De kostbare boten worden zorgvuldig uit de stalling en te water gelaten. Daarna worden de juiste peddels geselecteerd. Mijn zus zit al voor het vijfde jaar op roeien. Zij oefende die avond voor haar examen Skiff 3. De Skiff is een boot voor 1 persoon en is een hele instabiele boot. Ik heb mij laten vertellen dat je zo slagzij gaat.

Enkele boten zijn voorzien van schoenen. Kennelijk hadden ze die avond een boot gepakt die niet dagelijks wordt gebruikt. In een van die schoenen had een vogel zijn nestje gebouwd.

Toen de boten in het water lagen en de peddels waren bevestigd was het tijd om in te stappen. De instructrice was in de groep van onze dochter de stuurvrouw. Ze voeren eerst een klein rondje in de buurt van het vlot. Op zo’n moment wordt er gekeken of alles goed is afgesteld.

Na de bijstelling koersten ze op het kanaal richting Ossenzijl. Ik kon ze vanaf het naastgelegen fietspad volgen. Zo nu en dan wachtte ik ze op om foto’s te maken.

Mijn zus was in haar eentje druk aan het oefenen.

Na de roeiles wordt met elkaar alles opgeruimd. De boten worden na gebruik goed schoongemaakt. Nadien was er nog een gezellig samenzijn met een groepje onder het genot van een kopje thee.

Weerspiegelingen

In het jaar 2020 stond de wereld op op z’n kop. COVID-19 regeerde de wereld. Ik hoop toch van harte dat de vooruitzichten voor het jaar 2021 beter zijn. Ik wens jullie dan ook allen een gezegend, gezond en vooral een coronavrij jaar toe! 💖

Nadat ik een fotoserie had gemaakt van het karakteristieke gebouw in verval  in het centrum van Steenwijk wandelde ik naar de passantenhaven. Er lagen geen boten en het was bladstil. Dat gaf mij mooi de gelegenheid om weerspiegelingen te fotograferen.

Twee jonge mannen waren aan het vissen op snoek. Ik heb een tijdje met hen staan praten over de visstand, over de klimaatverandering en over hun hobby. Voor het vissen op snoek heb je regenachtig weer nodig en daarom vingen ze niets. Even leek het erop dat de visser wat aan de haak had geslagen, maar al snel bleek dat het vissnoer vastzat.

 

Karakteristiek gebouw in verval

In hartje Steenwijk staat tussen het Steenwijkerdiep en de Tukseweg een karakteristiek gebouw.

Als laatste bood het gebouw huisvesting aan de Welkoop. In 2003 verhuisde de Welkoop naar een nieuw pand aan de Roomweg. Het oude gebouw was toen al eigendom van Klaver Vastgoed. Het gebouw staat nu al een aantal jaren leeg en te verpauperen. Voor velen is het een doorn in het oog…

Gemeente Steenwijkerland en Wopke Klaver van Klaver Vastgoed liggen al jaren in de clinch over afspraken die zijn gemaakt over het Welkooppand.  Omdat ze er aan de onderhandelingstafel niet meer uitkomen is het een juridische strijd geworden.

De gemeente stelt als voorwaarde dat Klaver appartementen ontwikkelt en geen detailhandel. Iets dat Klaver niet ziet zitten, vanwege de volgens hem beperkte omvang van deze plek. Ze kunnen niet door één deur en het lijkt er ook niet van te komen…

Het hele verhaal gaat over de herinrichting en opwaardering van het Gedempte Steenwijkerdiep. Vanwege deze herinrichting werden ruim tien jaar geleden de panden van de Edah en Autobedrijf Rijkmans gesloopt. De gemeente heeft de voorkeur om de locatie van de voormalige Welkoop mee te nemen in de plannen. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Volgens Klaver zijn er in het verleden afspraken gemaakt en worden die niet nagekomen. Volgens de gemeente zijn die toezeggingen niet gedaan. Lees ook dit artikel en dit artikel.

Sinds eind november staan er hekken om het gebouw en is een doorgaande weg afgesloten. Deze hekken zijn geplaatst door de gemeente Steenwijkerland.  Uit onderzoek door de gemeente is namelijk gebleken dat een van de muren van het pand los is komen te staan, daardoor bestond er een risico dat de muur bezweek en delen van de muur op de weg zouden komen.

De eigenaar, Wopke Klaver was door de gemeente gesommeerd actie te ondernemen om de directe omgeving van het pand veilig te stellen. Klaver liet weten geen risico te zien en ondernam geen actie.

Vervolgens werd Klaver een bestuursdwang aangezegd. Op last van deze bestuursdwang kwam Klaver wel in actie. Een juridisch adviseur van Klaver Vastgoed observeerde het pand en er werd besloten om de gevaarlijke muur, die op instorten stond, te slopen. Daarmee heeft Klaver deels voldaan aan de last onder bestuursdwang.

Naast het getouwtrek tussen de gemeente Steenwijkerland en Klaver Vastgoed vindt ook de commissie Overijssel van Heemschut samen met de Historische Vereniging Steenwijk & Omstreken er wat van. In oktober 2019 vroegen ze aan de gemeente om bescherming van het karakteristieke pakhuis en werd verzocht om de monumentenstatus te verlenen.

Het gebouw aan de Tukseweg, te weten het kantoor  inclusief het tussenstuk heeft  in het geldende bestemmingsplan de aanduiding “karakteristiek”. Daarmee is sloop, zonder omgevingsvergunning, niet mogelijk.

Echter het achterste gedeelte, te weten het pakhuis aan het Steenwijkerdiep heeft die aanduiding niet en dat baart Heemschut zorgen.

Het betreft een redelijk gaaf voorbeeld van een industrieel pakhuis uit het begin van de 20e eeuw. Vanaf de bouw is het pakhuis lang in gebruik geweest als graanpakhuis. Later werd het in gebruik genomen door de Coöperatieve Landbouwbank, voorganger van de Welkoop.

Het pakhuis is het laatst overgebleven bouwwerk met een industriële functie aan het (gedempte) Steenwijkerdiep. Als zodanig is het pakhuis van cultuurhistorische en  sociaaleconomische betekenis.

Daarnaast is dit pand in zijn omgeving niet alleen beeldbepalend, maar zeker ook een bijzondere manifestatie van een episode uit de watergebonden geschiedenis van Steenwijk. Men pleit voor behoud van dit markante pakhuis en voor een onderzoek naar de mogelijkheden om het pakhuis een nieuwe bestemming te geven, bijvoorbeeld een woonbestemming. Bron: Site van Erfgoedvereniging Heemschut.

De sloop van de muur van het middenstuk heeft geen consequenties voor de voortgang van dit project. Sterker nog, Klaver heeft laten weten dat hij vooralsnog niet van plan is om het pand te slopen. Hij wil het liever laten staan als bewijs van de zeer teleurstellende handelswijze van wethouder Bram Harmsma. In een eerder stadium heeft Klaver al laten weten dat hij het geld niet nodig heeft. Bron: Steenwijker Courant. Het heeft er dus alle schijn van dat deze doorn in het oog nog wel een tijdje blijft zitten…

 

Wilde zwanen, deel 2

Vandaag neem ik jullie nog een keer mee naar de wilde zwanen die ik spotte vanuit de nieuwe vogelkijkhut in de Catspolder, zie Google Maps. Het is een vervolg op deze serie.

De wilde zwanen zaten helaas ver van de vogelkijkhut vandaan. Gelukkig kon de Nikon bridgecamera met flinke zoom me helpen.

Hoewel ik verdekt opgesteld stond in de vogelkijkhut zwommen de zwanen steeds verder bij mij vandaan. Zouden ze mij toch ontdekt hebben?

Ik wist van een dag eerder dat ze de plas zouden verlaten en op de vleugels zouden gaan. Het leek me daarom wijs om weer dezelfde plek in te nemen dan de dag ervoor. Misschien kon ik ze dan weer vliegend vastleggen. Omdat het weer beter was dan de dag ervoor hoopte ik dat de kwaliteit van de foto’s ook beter zou zijn. Met de auto reed ik een eindje verder en wandelde over het pad en zo kwam ik uit aan de andere kant van de plas, zie Google Maps.  Toen ik vanaf het pad mijn camera richtte op de wilde zwanen zag ik tot mijn frustratie de zwanen richting de vogelkijkhut zwemmen. Ze staken mij de gek aan…

Even later ontstond er onrust in de groep. Ze lieten zich steeds luider horen. En toen ging de grootste groep op de vleugels. Helaas vlogen ze deze keer niet over mij heen. Op de achtergrond is de toren van de Grote of Sint-Clemenskerk van Steenwijk te zien.

Wordt vervolgd. 

Stille tocht en monument ‘Levenslicht’

Het jaar 2020 staat in het teken van 75 jaar bevrijding. Behalve het vieren staat dit jaar ook in het teken van gedenken. ‘Opdat wij nooit vergeten!’ In het kader van het gedenken was er op woensdagavond 22 januari een stille tocht in Steenwijk. We verzamelden ons naast de toegang naar park Rams Woerthe.

Net buiten het park staat het Joods monument. De omtrek van de Davidster werd zichtbaar gemaakt door lichtjes. Op dit punt startte de stille tocht. Het ging die avond niet om het fotograferen, maar om het doel van de tocht. De kwaliteit van de foto’s is daarom in dit verhaal dan ook van ondergeschikt belang.

De stille tocht was voorafgaande aan de onthulling van een monument later op de avond. Daar kom ik verderop in het verhaal op terug. We doorkruisten de binnenstad en kwamen zo langs diverse plaatsen waar Struikelstenen in de bestrating zijn gemetseld. Bij de Struikelstenen werden kiezelsteentjes achtergelaten. Het achterlaten van kiezelsteentjes is een Joods gebruik. Daarmee laat men zien dat men op bezoek is geweest en dat de gestorvene wordt geëerd en niet is vergeten.

Speciaal voor dit jaar van gedenken ontwierp Daan Roosegaarde een kunstwerk, het Holocaust-monument. Het kunstwerk bestaat uit 104.000 stenen, die in het donker oplichten. Zowel in de Joodse herdenkingstraditie als in de Roma- en Sinticultuur zijn stenen belangrijk. Kunstenaar Daan Roosegaarde en zijn team hebben deze traditie als inspiratie gebruikt. Elke steen symboliseert één Nederlands slachtoffer van de nazi’s. Het Holocaust-monument werd op 16  januari in Rotterdam gepresenteerd. Na de presentatie zijn die 104.000 stenen verdeeld over de 171 gemeenten, waaruit in de oorlog mensen zijn gedeporteerd. Steenwijkerland is één van die gemeenten. Elke deelnemende ­gemeente bepaalt zelf waar de stenen komen te liggen, zolang het maar een respectvolle plek is. In Steenwijk ligt het kunstwerk in de Grote of Sint-Clemenskerk. Ook uit Steenwijkerland zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog Joodse inwoners weggerukt en vermoord: 52 inwoners uit Steenwijk, 8 inwoners uit Blokzijl en 1 inwoner uit Eesveen.

Burgemeester Bats liep mee met de stille tocht. Na afloop van de stille tocht en voorafgaande aan de presentatie van het monument hield hij een ontroerende toespraak.

Na de toespraak legde een meisje een steen bij het monument.
De 500 stenen lichten om de paar seconden op en doven daarna weer … als ademhaling in licht.

This slideshow requires JavaScript.

Het monument wordt tentoongesteld dagelijks (ook op zaterdag) van 16.00 uur tot 18.00 uur. Op zondag is het monument te zien tijdens de kerkdienst van 09.30 uur tot 11.00 uur en daarna op zondag van 11.00 tot 12.00 uur.