Op een vakantiedag parkeerde ik mijn auto in Coevorden en startte daar mijn fietstocht. Ik fietste een klein stukje langs het Stieltjeskanaal.

Tijdens mijn tocht stopte ik bij een paar authentieke woonhuizen en maakte enkele foto’s. Ik raakte daar aan de praat met een bewoonster. Er stond daar een boekenbak aan de weg. Ze bood mij een boek aan. Ik zei dat ik geen boek bij me had om erin te doen. Dat was geen probleem. Als ik weer een keer in de buurt kwam mocht ik er wel een boek in zetten…

Een van de doelen op die dag was een bezoek brengen aan Schoonebeek. Als kind ben ik daar een keer geweest en kan me nog goed de jaknikkers herinneren. Deze werden gebruikt om olie uit de grond te halen. De jaknikkers zijn vervangen door moderne installaties. Rond Schoonebeek domineert een kilometerslange buizenstelsel het landschap.

Schoonebeek is bij de meeste mensen bekend omdat hier het grootste olieveld van Nederland en één van de grootste van Europa te vinden is. Schoonebeek is net als veel andere dorpen in de omgeving ontstaan veenontginningsdorp ergens in de dertiende of veertiende eeuw. De eerste melding van het dorp komen we tegen in de veertiende eeuw wat Schoonebeek één van de oude veendorpen van Nederland maakt. Het is altijd een klein dorpje gebleven totdat in 1947 er olie in de grond werd ontdekt. Na deze ontdekking werden er huizen voor de arbeiders van de NAM gebouwd en groeide het dorp snel uit tot zijn huidige proporties.

Met de komst van de NAM veranderde niet alleen het aantal inwoners in het dorp maar ook het uitzicht. De aardolie werd hier namelijk gewonnen met jaknikkers. De meeste van deze jaknikkers zijn in de loop der tijd verdwenen maar net buiten het dorp en op het dorpsplein zijn er nog steeds te vinden. Na jaren van afwezigheid wordt er sinds 2011 weer aardolie gewonnen in Schoonebeek. Tegenwoordig gebeurt dit op meer geavanceerde manieren. Bron: is deze site.

Net zoals voor vele andere dagen in deze zomer hadden ze voor deze dag kans op buien voorspeld. Deze zomer heb ik me er niet van laten weer houden om er dan toch op uit te gaan. De buien zijn vaak heel plaatselijk. Buiten Schoonebeek maakte ik deze 360 graden view.

Het zag er dreigend uit, maar de buien gingen om mij heen. Ik heb geen spatje gehad.

Wederom kwam ik uit bij het Stieltjeskanaal. Langs dit kanaal vervolgde ik mijn tocht naar Dalerveen alwaar ik een bezoek bracht Hendrika en haar man. Ze runnen samen een veeteeltbedrijf. Hendrika is niet haar echte man, het is de naam waaronder ze jarenlang blogde. Hendrika blogt niet meer, maar is nog wel op Twitter te vinden. Zo één keer per jaar breng ik hen een bezoek en praatten we gezellig bij.