Vandaag plaats ik het laatste deel van het vierluik, de fotoseries die ik maakte in het rietland. Rhena is de trouwe viervoeter van het gezin. Ze is geliefd bij alle gezinsleden en die liefde is wederzijds.

Rhena is al een beetje op leeftijd en daarom neemt ze zo nu een dan een moment van rust. Ze vindt het fijn om dan in het rietafval te liggen. Het plekje werd haar wel gegund, maar de rust niet. De jongste spruit had net op dat moment bedacht dat ze met Rhena moest knuffelen.

Toen het rustuurtje haar niet werd gegund zocht Rhena haar heil bij Klaas Jan. Maar ook daar was ze niet ´veilig´voor haar kleinste baasje.

Rhena moest wel meespelen en even later stapten ze zij aan zij tussen de bosjes riet. Rhena had dorst en dronk uit de sloot. Zij keek op eerbiedige afstand toe, want ze had net gehoord dat de sloot heel diep is.

‘Rhena, kom hier!’

Om te zorgen dat de hond haar aan de voet volgde had ze een creatieve oplossing bedacht. Van een rietstengel had ze een halsband gemaakt. Voor Rhena was er geen ontkomen meer aan. Ze liet het allemaal toe. Gelukkig voor Rhena werd de aandacht even later gevestigd op een ander onderwerp… er moest nodig even worden bijgepraat met ome Arno.

Deze kinderen hebben een prachtig leven. Ze groeien op in een liefdevolle omgeving met veel ruime en creativiteit en dat alles midden in de natuur. Ze vinden dat nu heel gewoon. Later beseffen ze pas hoe bijzonder dat is. Dan gaan ze het pas waarderen. Zo sprak ze uit ervaring. ❤️