Weinterper Skar

Smaragdlangsprietmot

/ Jetskefotografie / 9 Comments

Terwijl ik nog bezig was met het fotograferen van de boterbloemen zag ik dat Jan een eindje verderop druk bezig was met het vastleggen van iets…

Ik liep naar hem toen en hij wees mij op een insect. Later op de computer bleek het te gaan om een dansvlieg. Door de wind danste de vlieg inderdaad flink heen en weer…

Mijn app voor het determineren van insecten gaf aan dat het de akkerdisteldansvlieg (Empis livida) is. Maar die vliegt pas in juni. Een akkerdisteldansvlieg zit o.a. op akkerdistels en die bloeit nu nog niet. Wie het weet mag het zeggen.

Vlakbij de dansvlieg zat een andere insect. Door de macrolens zag ik al direct dat het beestje enorme lange sprieten had. Mijn kennis over de natuur is door de jaren heen, dankzij de fotografie wel dusdanig verbeterd dat ik de familie, langsprietmot al snel kon plaatsen.

Volgens de app en internet zou het kunnen gaan om de smaragdlangsprietmot. Door de bewolking en de harde wind was het geen macro-weer. Dat zal vandaag en de de komende dagen ongetwijfeld anders zijn. Lekker genieten van de lang verwachte zon.

Samen naar het Weinterper Skar

/ Jetskefotografie / 7 Comments

Vorige week stond er een fotokuier op het programma met mijn fotomaatje. Het weer werkte niet echt mee, toch hebben we ons er niet van laten weerhouden om op stap te gaan. Samen gingen we naar het Weinterper Skar. Jan was zo slim om zijn stoeltje mee te nemen. Een paraplu was misschien ook wel handig geweest…

Dit stoeltje is voor Jan een mooi hulpmiddel tijdens het maken van macro-opnames. Daarbij is een kantelbaar schermpje op de camera wel noodzakelijk.

Als ik macro-opnames wil maken dan moet ik op de knieën of languit op de grond. Met deze nattigheid is dat niet aanlokkelijk. Gelukkig had ik een vuilniszak mee voor onder mijn knieën. Het is in ieder geval gelukt om droog te blijven tijdens het fotograferen van de orchis.

De dreigende lucht voorspelde niet veel goeds en dat kwam ook uit. We hadden goed en wel de orchissen op de foto gezet en daar vielen al de eerste druppels. Er zat niets anders op dan terug te keren naar de auto.

Er kwam gelukkig niet veel van de regen. Toen we bij de auto waren was het alweer droog. in het slootje naast het parkeerterrein bloeide de waterviolier. Terwijl Jan een moment van rust nam en vanaf zijn stoeltje enkele foto’s maakte, richtte ik mijn camera op de waterviolier.

Even later kwam ik een kikkertje en een juffer tegen. Voor mij waren dit de eersten van dit seizoen.

Na de fotokuier in het Weinterper Skar zijn we naar huis gegaan om aldaar de lunch te nuttigen. Na de lunch zijn we naar De Leijen gereden. We hoopten vanuit de kijkhut de zwarte sterns te zien en te fotograferen. Helaas is dat niet gelukt. Er vloog wel een visdiefje langs.

Na deze geslaagde en gezellige dag reed ik aan het einde van de middag van Fryslân naar Drenthe. Omdat ik over de parallelweg reed kon ik de auto aan de kant parkeren om even te genieten van het uitzicht over het Ouddiep. Dit water vormt de noordelijke grens van het Weinterper Skar. De komende dagen plaats ik nog een paar fotoseries die genomen zijn in dit gebied.

Een onfortuinlijk heideblauwtje

/ Jetskefotografie / 7 Comments

Tijdens onze fotokuier in Weinterper Skar vlogen er ook meerdere heideblauwtjes rond. Het lukte om een vrouwtje en een mannetje vast te leggen.

Zoals ik het vorige logje al schreef was er op de oever van het ven veel zonnedauw aanwezig. Ik speurde de zonnedauw af of er ook zonnedauw was met een interessante prooi. Plotseling zag ik tussen de vele zonnedauw iets blauws.

Toen ik inzoomde zag ik dat een heideblauwtje gevangen zat in de tentakels van de zonnedauw.

Het onfortuinlijke blauwtje leefde nog wel. Het vlindertje was echter al zover heen dat het niet meer loonde om het te bevrijden.

In de greep van de zonnedauw

/ Jetskefotografie / 10 Comments

Op de oever van het zuidelijke ven in het Weinterper Skar staat veel kleine zonnedauw.

Kleine zonnedauw groeit in zeer specifieke milieus die vaak in de zomer droog, maar in de winter onder water staan. Omdat de zonnedauw op mineraalarme bodem staat is ze voor een aanvulling op het dieet aangewezen op het vangen en verteren van kleine insecten.

De kleine planten vallen op door hun roodgekleurde bladeren die in rozetten staan en haren met druppels hebben. In deze druppels zitten de enzymen die de gevangen prooi verteren. Door de combinatie van het rood met de druppels vind ik het een mooi object om te fotograferen.

Terwijl ik met de macro-lens inzoomde op de zonnedauw zag ik een metaalblauw insect tussen de tentakels hangen. Dit insect was ten prooi gevallen aan de zonnedauw.

Een paringsrad bij het zuidelijke ven

/ Jetskefotografie / 7 Comments

Een tijdje geleden nam mijn fotomaatje, Jan mij mee naar het zuidelijke ven in het  Weinterper Skar.

Ik maakte eerst een aantal foto’s van het prachtige uitzicht over het ven. Tientallen libellen scheerden over het water en de oever. Stilzitten was er niet bij.

Terwijl Jan zijn fotografie afwisselde met rustmomenten op het vissersstoeltje ging ik ‘op de struun’ met de camera met macro-lens. Een paartje watersnuffel was bezig met hun voortplanting. In een paringsrad vlogen ze driftig rond. Uiteindelijk kozen ze voor een mooi plekje zodat ik ze kon vastleggen.

Een stofje in het oog of zwaaide het mannetje even vriendelijk naar de fotograaf?

Sint-jacobsvlinder

/ Jetskefotografie / 9 Comments

Terwijl Jan op  het Afanja-bankje  zat bij te komen van zijn macro-avontuur wandelde ik een eindje verder naar het noordelijke pad in de hoop daar juffers, libellen en andere insecten aan te treffen.

In het hoge gras vlogen vele juffers en lantaarntjes. Zien vliegen is een eerste, maar acceptabel vastleggen is een tweede. Ik denk dat dit een azuurwaterjuffer is.

Het aantal insecten op het fluitenkruid viel vies tegen er zat er welgeteld één. Het was wel een bijzondere insect,  althans voor mij een bijzondere. Bij mijn weten had ik deze nog niet eerder voor de lens gehad. Pas op de computer leerde ik dat het waarschijnlijk ging om de grote dansvlieg (Empis tessalata). Zie deze site.

Na deze fotosessie liep ik weer terug richting het bankje. Plotseling zag ik iets roods voorbij vliegen. Het was de sint-jacobsvlinder.

De sint-jacobsvlinder is een opvallende verschijning door de zwarte voorvleugel met twee rode stippen langs de achterrand en zowel langs de voor- als langs de binnenrand een rode streep. De achtervleugel is rood met zwarte randen. De sint-jacobsvlinder is  een overdag actieve nachtvlinder. De vlinder vliegt van begin april tot half augustus in één generatie. De periode waarin de vlinders uitkomen is vrij lang, zodat vlinders en rupsen tegelijkertijd kunnen voorkomen. De vlinders vliegen overdag en zijn gemakkelijk te verstoren. Ze komen ook wel ´s nachts op het licht af. De soort, die vroeger vooral veel in de duinen aanwezig was, heeft zich de afgelopen 30 jaar uitgebreid en komt nu in een groot deel van het land voor. In de kleigebieden in Friesland en Noord-Holland is de vlinder wat minder wijdverbreid. Bron is deze site.

Het viel niet mee om deze vlinder van dichtbij te benaderen. Als ik met de macrolens in de buurt kwam ging hij er weer vandoor. Aanvankelijk zat de vlinder in de beplanting naast het pad. Uiteindelijk vloog hij naar een gedeelte waar ik niet mocht komen. Op dat moment eindigde voor mij de ‘jacht’ op deze vlinder.

Brede orchis in het Weinterper Skar

/ Jetskefotografie / 12 Comments

Afgelopen week stond er weer een fotokuier gepland met mijn fotomaatje. Deze keer stond een bezoek aan de brede orchis in het Weinterper Skar op het programma. Het was even zoeken om een mooi exemplaar te vinden. Toen ik deze had gevonden ben ik er met de macrolens eens goed voor gaan liggen. Die foto’s zijn te zien op de site van Jan.

En dit is het resultaat.

De macrofotografie heb ik via Jan en ontdekt. Jan is een meester in de macrofotografie met name zijn foto’s van druppels zijn werkelijk pareltjes.  Hieronder staat een foto uit het jaar 2007 waarbij Jan bezig is met de macrofotografie. Dat was in de tijd dat Jan nog vrij soepel door de knieën kon en ook weer kon opstaan.

Vanwege het voortschrijden van de MS lukt dat tegenwoordig niet meer. Maar Jan is niet voor één gat te vangen en heeft een goede oplossing bedacht. Tegenwoordig gebruikt hij een vissersstoeltje. Op de linkerfoto is Jan bezig met het fotograferen van de brede orchis. Op de rechter foto maakte hij een fotoserie van de uitgebloeide paardenbloemen. Die serie is hier te bekijken.

Wordt vervolgd.