Ik werd getipt door mijn vriendin over een stroompje in Drenthe waar de weidebeekjuffer zou zijn te vinden. Ik ging op zoek. Het was wellicht te bewolkt en winderig, want de weidebeekjuffer liet zich niet zien. Op een zonnigere dag ging ik weer op stap. Na lang wachten zag ik tot mijn grote vreugde een weidebeekjuffer vliegen. Het mannetje landde op de beplanting ver bij mij vandaan…
Even later had ik meer geluk. De juffer landde op een blaadje op een plaats die ik met de macrolens zou kunnen benaderen. Ik ging behoedzaam te werk, want de weidebeekjuffer is van zichzelf wat ‘verlegen’.
De juffer vloog zo nu en dan op maar kwam terug en landde op hetzelfde blaadje.
Toen de juffer wat langer achter elkaar bleef zitten heb ik met de macrolens enkele details vastgelegd.
Na de uitgebreide fotosessie hebben we elkaar nog een keer goed in de ogen gekeken en toen werd het tijd om afscheid van elkaar te nemen…
Wat een kunstwerkje zijn het toch, van a tot z als je ze in detail kunt zien, zoals jij op deze foto’s laat zien, prachtig mooi!
De natuur… echt staat voor niets, en alles tegelijk! Kunst!
X
LikeLiked by 2 people
Gewoon prachtige opnamen ! Knap fotowerk.
LikeLiked by 2 people
Prachtig! Ik ben één en al bewondering.
Misschien komt eens mijn momentje nog …
LikeLiked by 2 people
heerlijke foto’s Jetske
het betere wek
groeten
LikeLiked by 2 people
prachtig zijn ze, hier is een plek daar zitten ze ook graag ,
ik vind ze supermooi,
en jouw momentje 🙂
dat was er een van goud 🙂
LikeLiked by 2 people
Ze zijn mooi hé, knappe details.
LikeLiked by 2 people
Prachtig!
LikeLiked by 2 people
Pingback: Weidebeekjuffers | Schrijven met Licht