Na de mooie wandeling door een kleurrijk bos en langs de oude waterwerken in het Waterloopbos kwam ik aan bij een heel ander gedeelte. Een groter contrast was haast niet denkbaar. Ik was aangekomen bij een gedeelte wat gerestaureerd was. Strakke lijnen en kil beton vormden het beeld. In de afgelopen jaren heeft men de modelplaats, de Maasvlaktecentrale gerestaureerd…
De Maasvlaktecentrale is één van de vele modelplaatsen van het voormalig Waterloopkundig Laboratorium De Voorst en vertelt een deel van de unieke geschiedenis van het bos. Het schaalmodel deed dienst voor onderzoek naar de koelwatervijver van de destijds nog aan te leggen elektriciteitscentrales op de Maasvlaktecentrale. Natuurmonumenten heeft dit model in het Waterloopbos gerestaureerd om het te behouden voor de toekomst.
Begin jaren 70 van de vorige eeuw is op de modelplaats Maasvlaktecentrale door de ingenieurs van het Waterloopkundig Laboratorium onderzoek gedaan naar de koelwatervijver van de nog te bouwen energiecentrales. Het onderzoek richtte zich vooral op de stroomsnelheden van het koelwater en op de stabiliteit van de bodembekleding van de koelwatervijver. De situatie in Rotterdam werd in het Waterloopbos op schaal nagebouwd en de beoogde stortstenen bodembekleding van de koelwatervijver werd op stabiliteit onderzocht. Uit het onderzoek bleek dat er in de vijver aanzienlijke wervelingen ontstonden. Daarom werd besloten de bekleding van de koelwatervijver veel zwaarder uit te voeren dan vooraf gedacht. Bron is deze site.
Hoe mooi de restauratie ook is uitgevoerd, ik vond de ruïnes van het oude model vele malen mooier. Volgens de berichtgeving worden er in totaal tien waterloopkundige modellen gerestaureerd. In 2018 is de Deltagoot al omgevormd tot het kunstwerk Deltawerk en in 2019 is de Golfbak gerestaureerd. Al deze stappen zijn onderdeel van de uitvoering van de Ontwikkelagenda Waardevol Waterloopbos 2016-2026. Persoonlijk vind ik het er niet mooier op worden. Geef mij maar de restanten zoals op onderstaande foto’s…
Schrijven met Licht 
Deze plek blijft me alsmaar verbazen Jetske, bedankt voor de vakkundige uiteenzetting hoor.
Fijn weekend verder.
LikeLiked by 1 person
Dan te bedenken dat ik hier maar een gedeelte laat zien. Er zijn nog veel meer waterwerken.
Fijne avond en zondag.
LikeLiked by 1 person
Het restaureren heeft wel een nuttige kant m.b.t. de toekomst, maar ik ben met je eens dat de oude werken fotogenieker zijn. Maar ooit zullen de gerestaureerde werken misschien ook wel ‘leuk’ worden. Mooie reportage overigens.
LikeLiked by 1 person
Het restaureren is voor het behoud wel functioneel maar uit fotografisch oogpunt vind ik het niet mooi.
Ik moet wel zeggen dat ik de Deltagoot wel heel mooi vind geworden. In het 5e en laatste deel laat ik de fotoserie daarvan zien.
Fijne avond en zondag.
LikeLike
Helemaal mee eens Jetske, het is erg wennen aan de gerestaureerde werken, naar mijn idee passen deze niet meer zo goed in het plaatje en staan ze in schril contrast met de oude werken.
Fijne zondag.
LikeLiked by 1 person
Dan zijn we het helemaal eens. 😃
Fijne zondagavond en een goede werkweek.
LikeLiked by 1 person
Dank je, voor jou ook een fijne nieuwe werkweek.
LikeLiked by 1 person
Interessant om dit te zien
ik dacht te weten dat het labo van Delft hier in gespecialiseerd is
prettige avond
LikeLiked by 1 person
Klopt. Het Waterloopbos was een proefterrein en nevenvestiging van het Waterloopkundig Laboratorium in Delft.
Rond 1950 was het Waterloopkundig Laboratorium in Delft op zoek naar een terrein voor grote openlucht schaalmodellen. Dat werd het terrein in Flevoland. Het gebied waar ik de foto’s maakte. Door de komst van rekenmodellen op de computer werden de openlucht schaalmodellen overbodig.
LikeLike
Ik geef je groot gelijk die oudere foto`s zijn veel kleurrijker…
En die energiecentrale torent hier boven alles uit, zeker zijn rookpluim 😦
LikeLiked by 1 person