Afgelopen week was mijn fotomaatje te gast in Noordwest Overijssel. We gingen naar het rietland vlakbij buurtschap Nederland. Mijn tantezegger, Klaas Jan pacht daar rietland en zorgt dat die percelen schoon worden gemaaid. Klaas Jan had ons van tevoren gewaarschuwd voor de vernieuwde aanblik van het gebied. Onlangs zijn daar rigoureuze werkzaamheden uitgevoerd en de sporen daarvan zijn nog duidelijk te zien.
De werkzaamheden bestonden uit het weghalen van grote stukken broekbos.
Klaas Jan en zijn oom Errie praatten ons bij over deze werkzaamheden die werden uitgevoerd in opdracht van Staatsbosbeheer. Als men de natuur zijn gang laat gaan dan krijgt het bos de overhand en verdwijnen de percelen met riet en dat is niet goed voor de biodiversiteit.
Een ander gesprekonderwerp was de kwaliteit van het riet. Dat laat dit jaar te wensen over. Het maaien levert meer afval dan bruikbaar riet op. Het loont bijna niet de moeite om het riet uit te kammen. Vele bosjes gemaaid riet worden dan ook bij elkaar geschoven en in de brand gestoken.
Nadat we een tijd aan de rand van het perceel hadden staan praten drukte ik de mannen op het hart om vooral door te gaan met het werk. Jan en ik vermaken ons altijd prima met het fotograferen van die werkzaamheden. De mannen gaven echter te kennen dat het tijd was voor de lunch. Jan en ik hebben meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook ons broodje op te eten. Het was daar gezellig en heerlijk toeven.
Voor het maken van deze post ben ik het archief ingedoken. In 2019 en 2020 maakte ik de volgende foto’s. Op onderstaande foto zie je rechts een perceel met broekbos. Op Google Maps is nog te zien dat er toen nog veel broekbos aanwezig was.
Het gebied zoals het was voor de werkzaamheden gaf wel een mooier beeld. Het doet denken aan een coulissenlandschap.
Het nadeel van een perceel riet omgeven door bos is dat er veel jonge boompjes zitten tussen het afgemaaide riet. Behalve dat deze jonge boompjes slecht zijn voor de machines moet het allemaal handmatig tussen het riet vandaan worden geplukt.
Tot slot nog een foto van het gebied toen het nog omgeven was door het bos.
Wordt vervolgd.
Schrijven met Licht 
Een interessant verhaal met duidelijke toelichtingen over de verandering van de situatie en de aanpak voor de toekomst. Sommige dingen moet me nu eenmaal aanpakken in het belang van het natuurbehoud. De beslissingen zijn vast en zeker de goede 🙂
LikeLiked by 1 person
Bijzonder verhaal bij de mooie foto’s. De foto’s uit het archief laten zien dat het gebied mooier “oogt” met de Broekbossen, maar het is ook duidelijk dat de kwaliteit van het riet er daardoor op achteruit gaat. Maar het is te begrijpen waarom er gekapt is. Voor de fotografie dus een nieuwe uitdaging, maar dat komt vast wel goed in de volgende aflevering.
LikeLiked by 1 person
Het ziet er inderdaad nog erg rommelig uit met al die diepe modder sporen
Hopelijk komt het met het riet weer goed, want dat ging al een tijdje minder heb ik bij jou en Jan gelezen
Leuk dat je ook die archief foto’s hier laat zien
LikeLiked by 1 person
Zeer knappe reeks weer over het riet en het beleid ervan. Het beeld van jullie aan de lunch riep onmiddellijk bij mij het beeld op van in mijn jeugd ‘het Angelus’ (katholieke godsdienst) om 6 u in de namiddag weliswaar een moderner beeld nu.
LikeLiked by 1 person
de mens met z’n bemoeienissen ….. ik weet ook niet jetske ik heb de wijsheid niet in pacht al denk ik dat we soms,
maar de mens moet een met z’n handen van de natuur afblijven…
al dat bos weer weg…
ik vind het afschuwelijk..
je hebt wel een prachtige reeks van de mannen kunnen maken
LikeLiked by 1 person
Ik ben het niet altijd eens met de werkzaamheden, maar soms ontkom je er niet aan. Als ik de natuur z’n gang laat gaan en bijvoorbeeld de pollen gras niet tussen de bloemen weghaal dan worden de bloemen overwoekert door de sterkste en dat is het in dit geval het gras.
LikeLike
Altijd leerzaam en mooi om jouw verhalen over het rietland te horen, lezen en zien.
En als ik er van de zomer door fietst, geeft het altijd net ieeeetsje meer !!
LikeLiked by 1 person
Dank je, Marjolein.
LikeLike
Hoewel het er een stuk minder fotogeniek en aantrekkelijk uitzag dan in voorgaande jaren, voelde het meteen goed om er weer een paar uur te zijn. Het was gezellig om weer wat met de mannen bij te praten. Van het werk zelf heb ik wel eens meer en mooiere foto’s gemaakt, maar dat is bijzaak.
LikeLiked by 1 person
Ja, wat is wijsheid, ik denk dat de mensen van staatsbosbeheer wel weten wat ze doen. Alles zijn gang laten gaan is ook niet goed en ik denk dat het best wel weer mooi wordt. Wat weidser, wat verder kunnen kijken… Er is vaak veel weerstand tegen opruimen/kappen dat merk ik ook bij wat de boswachters in de duinen ondernemen. Gewoon geduld en dat komt er vaak veel moois tevoorschijn, ze doen niet zomaar wat.
LikeLiked by 1 person
Jeetje, ik heb weer wat geleerd over riet, dat het dus ook van mindere kwaliteit kan zijn, nooit bij stil gestaan. Over het algemeen waar ik riet zie, staat het meestal alleen maar in de weg, hahaha 😉 En de foto’s van voorgaande jaren ogen inderdaad erg mooi, maar dan toch ook, dat handwerk alsnog in deze tijden nodig, heel bijzonder.
X
LikeLiked by 1 person