IJsvogel

Het was prachtig weer op die middag dat ik voor het eerst de otter zag en fotografeerde. Toen het erop begon te lijken dat de otter zich niet meer zou laten zien bleef ik lekker in het zonnetje zitten bij de kijkwand. Stel je voor dat er nog wat bijzonders langs zou komen. Met het verdwijnen van de otter verdween ook het luidruchtige publiek. Ik bleef alleen over met een zwijgzame man en een aantal dobberende zwanen…

Door de verrekijker speurde ik het water en de oevers af, misschien zou de ijsvogel zich nog laten zien. Plotseling zag ik door de verrekijken een blauwe flits. Het bleek een ijsvogel te zijn. Het vogeltje was heel ver weg en wel ter hoogte van de verste zwaan. We hadden geluk, de ijsvogel kwam al foeragerend steeds een beetje dichterbij.

De ijsvogel streek tenslotte neer op een tak bij de hoge bomen rechts op bovenstaande foto. Onderstaande foto maakte ik met de bridgecamera. Je kunt dan toch zien dat de tekening van het verenkleed door het inzoomen is vervaagd.

De laatste vier foto’s zijn met de spiegelreflex en het 100-400 mm objectief gemaakt. Het volgende moment dook de ijsvogel in het water en wist een visje te bemachtigen. Helaas heb ik de duikvlucht niet gefotografeerd.

De ijsvogel koos voor de fotografen een lastig plekje zo tussen de takken.

Maar ik was al lang blij dat de ijsvogel zich liet zien. Het is en blijft ten slotte mijn lievelingsvogeltje.

Ik vind het altijd een mooi gezicht zoals de ijsvogel het water afspeurt op zoek naar een visje.

22 thoughts on “IJsvogel

  1. Wat een geluk dat je na het fotograferen van de otter ook nog de ijsvogel in beeld hebt gehad. Ondanks dat de vogel zich verstopt tussen veel takken heb je toch nog een paar mooie opnames kunnen maken! In de laatste 3 foto’s heb je hem (zwarte snavel dus man, oranje gloed in ondersnavel is vrouw) toch mooi vrijstaand kunnen fotograferen.

    Liked by 1 person

  2. Toch jammer dat ik in dit geval niet de zwijgzame man naast je was. Die ik keren dat wij daar samen zo zaten te zwijgen, was er niks te zien. Ik vind het sneu, maar ik berust maar weer in het lot.
    Het is ondanks de takjes weer een jaloersmakend mooie serie geworden.

    Liked by 1 person

  3. Pingback: Zwanen en een moment van rust | Schrijven met Licht

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.