In onze achtertuin stonden 2 forse buxushagen van pakweg 6 meter. Sinds een paar jaar worden de hagen belaagd door de buxusmot. Milieuvriendelijke bestrijding hielp niet. Chemische middelen willen we niet gebruiken. In maart hebben we daarom de meest aangedane buxushaag verwijderd. Daarvoor in de plaats hebben we bloeiende en/of besdragende struiken geplant zoals deze Osmanthus Burkwooddii.

De andere buxushaag hebben we eerst nog laten staan. Die haag ziet er wat minder dramatisch uit en weghalen kan altijd nog. Een paar dagen geleden ben ik op zoek gegaan naar de rupsen van de buxusmot. Ze zaten lekker te smikkelen aan de jonge blaadjes.

De belangrijkste reden dat we de haag hebben laten staan is omdat de mussen rupsen vangen en voeren aan hun jongen.

Het mussenhotel is ook dit jaar weer bezet. Deze keer hebben ze maar een van de drie kamers geboekt. De ouders vliegen af en aan om de jonge gasten te bedienen.

Ons gazon in de achtertuin is een bloemetjesgazon. We maaien in deze tijd zo min mogelijk om de bloemetjes te sparen. Rond de bloemen is ook altijd wat te vinden voor de voedende ouders. De mussen zitten ook regelmatig tegen de binnenmuur van de veranda geplakt. We hebben het idee dat ze behoefte hebben aan deze stof. Er zijn drie redenen dat een muur wit uitslaat. Het kan zout, salpeter of kalk zijn. De hypothese bij ons is dat het kalk is omdat de mussen het nemen. Maar wie het weet mag het zeggen.