Heel vroeg in de ochtend reed ik opnieuw naar Zwartewaterklooster. Op de Zwartewaterkloosterweg maakte ik een stop. Zie Google Maps. Op het water was een laagje mist aanwezig. De opkomende zon zette het riet in een goudgeel licht.

Tussen de rietstengels scharrelde een mannetje en een vrouwtje rietgors. Het lukte om het vrouwtje te fotograferen. Het mannetje bleef zich verschuilen.

Ik reed verder naar de vogelkijkhut. De vorige keer dat Jan en ik daar samen waren heb ik er wel foto´s van gemaakt, maar niet geplaatst op mijn weblog. Dat zal ik deze keer goedmaken.

Het is een mooie vogelkijkhut wat bestaat uit twee verdiepingen. Vanaf beide verdiepingen keek ik uit over het mistige trekgat. Op het water was niets te zien, maar te horen was er des te meer. De lucht zat vol met vogelzang.

Naast de kijkhut staat een grote boom. In die boom zat een vogel uit volle borst te zingen. Het was een zwartkop. Het was voor het eerst dat ik een zwartkop zag.

Vanaf de vogelkijkhut vervolgde ik mijn weg in zuidelijke richting ik kwam uit bij buurtschap Zwartewatersklooster. Over die buurtschap en de bijzondere geschiedenis schreef ik over in dit bericht.

Stapvoets reed ik door het centrum. Zwartewatersklooster leek nog in diepe rust. Rijdend op een landweggetje zag ik twee boerenzwaluwen op een hek. Ik zette de auto aan de kant en maakte enkele foto´s. De boerenzwaluwen hadden klompjes modder in hun snavel. Ze vlogen daarmee onder de brug waar ze een nestje aan het bouwen waren.