We blijven nog even in De Weerribben.

In een sloot zwom een wilde eend.

Een rietzanger had zijn zangpost in dit bosje. Als ik niet in de buurt was zat hij bovenin, maar zodra ik dichterbij kwam en mijn camera richtte zocht deze uitbundige zanger een plekje tussen de takken.

Toen ik de bocht omging stond ik onverwachts oog in oog met een foeragerende ooievaar. We schrokken van elkaar. Ik bleef staan en de ooievaar vloog ervandoor.

Hoog in een boom zong een vogeltje zijn hoogste lied. Op de computer zag ik dat het een grasmus was.

Op een distel, de kale jonker zat een insect. Volgens ObsIdentify is het een grote dansvlieg.