Op een ochtend met prachtig weer besloot ik om nog een keer naar de Delleboersterheide te gaan. Misschien waren er nog zwemmende ringslangen. Tijdens mijn wandeling hoorde ik de kenmerkende zang van een geelgors. Ik herkende de zang door de vele fietstochten door Drenthe, daar komt deze vogel veelvuldig voor. De geelgors zat in een boom naast het pad.

Even later vloog de geelgors naar een andere boom. Ook daar liet hij zijn mooie riedeltje horen.

Ik wandelde verder naar de vlonder waarbij ik uitkeek over een spiegelgladde Catspoele.

Er was geen ringslang te bekennen, niet bovenop de ruigte en ook niet in het water. Plotseling kwaakte er achter mij een kikker. Het gekwaak had hem verraden, want ik had de groene kikker nog niet ontdekt tussen het groen.

Op internet leerde ik dat de groene kikkers nogal lastig zijn te determineren. De grootste groene kikker is de meerkikker en de kleinste is de poelkikker. De meest voorkomende groene kikker is echter de bastaardkikker ook wel de middelste groene kikker genoemd. De bastaardkikker is een kruising tussen een meerkikker en een poelkikker. Ik denk dat de kleinste kikker op de linker foto een poelkikker is.

Naast de vlonder hing een smaragdlibel aan een grasspriet. De libel bleef rustig zitten. Wellicht dat deze libel eerder op de ochtend was uitgeslopen en dat hij nog aan het drogen was.

Terwijl ik uitkeek over het water, wachtend op de zwemmende ringslangen, hoorde ik achter mij iemand op de vlonder stappen. Op zich is dat niet uitzonderlijk want vele wandelaars én fotografen bezoeken dit plekje. Maar deze keer was het een bijzondere gast, maar daarover later meer.